11 Δεκ 2011

Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού


Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού,  υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου του 1989. Την έχουν επικυρώσει 191 κράτη, εκτός των ΗΠΑ και της Σομαλίας, και τα 54 άρθρα της καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών. Χωρίζονται σε τέσσερις βασικούς τομείς: Δικαιώματα Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας και Συμμετοχής των παιδιών όλου του κόσμου. Η επέτειος αυτή έχει καθιερωθεί και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 11 Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού.


Η Χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού αναφέρει:
  • Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρχω.
  • Δικαιούμαι να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια.
  • Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον.
  • Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στον κόσμο της γνώσης.
  • Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω.
  • Δικαιούμαι να μάθω τι είναι καλό για την σωματική και ψυχική μου υγεία.
  • Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου.
  • Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.
  • Δικαιούμαι να ζήσω σε μια κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα.
  • Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό. Έναν κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσουν αύριο και τα δικά μου παιδιά. (Πηγή, UNICEF).


Παρά τα διεθνή κείμενα προστασίας των παιδιών, εκατομμύρια από αυτά εξακολουθούν να υποφέρουν από τη φτώχεια, να στερούνται της στοιχειώδους εκπαίδευσης,να υφίστανται τις τραγικές συνέπειες συρράξεων και οικονομικής ανέχειας, να ακρωτηριάζονται στους πολέμους, να ορφανεύουν ή και σκοτώνονται από τον ιό του AIDS και από άλλες ασθένειες, μη έχοντας την δυνατότητα εμβολιασμού και προστασίας. Τα στοιχεία και οι αριθμοί είναι καταπέλτης στο εφησυχασμό της συνείδησης όλων μας. Με την ευκαιρία του εορτασμού της παγκόσμιας ημέρας του παιδιού, ας σκεφτούμε σήμερα τα παιδιά όλου του κόσμου, ανεξαρτήτου χρώματος, φυλής, εθνικότητας. 

Ας σκεφτούμε αυτές τις μικρογραφίες ανθρώπων που εξαναγκάζονται στην παιδική εργασία και πορνεία, δεν έχουν σχολεία, τετράδια, εμβόλια, ζεστασιά, ρουχισμό και το σημαντικότερο όλων, δεν έχουν φαγητό και πόσιμο νερό για να επιβιώσουν. Αυτά τα παιδιά στηρίζουν τις ελπίδες τους σε σένα και σε μένα, σε εθελοντές γιατρούς, σε φιλανθρωπίες και οργανώσεις όπως της UNICEF και της Actionaid προκειμένου να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες.  

Σε όλους μας αρέσει να μιλάμε για τα παιδιά μας, να περιγράφουμε τα κατορθώματα τους, να παινευόμαστε για τις επιτυχίες τους. Ωστόσο, σπάνια ακούμε αυτά που τα ίδια προσπαθούν να μας πουν και ακόμα σπανιότερα αφουγκραζόμαστε τις βαθύτερες ανάγκες τους. Σήμερα λέω να σωπάσουμε εμείς και να δώσουμε το λόγο στα παιδιά μας....Αν μπορέσετε, μέσα στην φασαρία της καθημερινότητας σας να τα ακούσετε, να τι έχουν να σας πουν: 

  • Αν ζω μέσα στην κατανόηση, θα μάθω να έχω υπομονή
  • Αν ζω μέσα στην δικαιοσύνη, θα μάθω να είμαι δίκαιος
  • Αν ζω μέσα στην ασφάλεια, θα μάθω να πιστεύω στους ανθρώπους γύρω μου
  • Αν ζω μέσα στην κριτική, θα μάθω να κατακρίνω τους άλλους
  • Αν ζω σε εχθρικό περιβάλλον, θα μάθω να φωνάζω
  • Αν ζω μέσα στην ντροπή, θα  μάθω να αισθάνομαι ένοχος
  • Αν με δέχονται όπως είμαι, θα μάθω ν' αγαπώ τον εαυτό μου και τους ανθρώπους όλου του κόσμου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: