Απιστία

Όταν μια γυναίκα απιστεί: μια αναφορά εφ’ όλης της ύλης.

Είναι εργαζόμενες μητέρες και σύζυγοι, δουλεύουν αρκετές ώρες, έχουν μια ιδιαίτερα γεμάτη και κουραστική καθημερινότητα, είναι εξοικειωμένες με την κινητή τηλεφωνία και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οδηγούν, και συμβιώνουν με έναν εργασιομανή και αδιάφορο σύντροφο. Η αιώνια πίστη και αφοσίωση, που μπορεί να ήταν κάποτε το όνειρο αυτών των γυναικών, τώρα που το πάθος έχει χαθεί και οι προσδοκίες τους έχουν γκρεμιστεί, οι ακάλυπτες ανάγκες τους, τις έχουν κάνει να αλλάξουν. Στις συναντήσεις με τις φίλες τους, μιλάνε για την δουλειά και τα παιδιά, για το πόσο πιεσμένες και κουρασμένες νιώθουν, για την απογοήτευση και μοναξιά που βιώνουν μέσα στον γάμο τους.

Η Όλγα είναι παντρεμένη 13 χρόνια και έχει δυο υπέροχα παιδιά που λατρεύει. Ήταν πολύ ευτυχισμένη τα πρώτα χρόνια του γάμου της, μέρα με την μέρα όμως η ζωή τους άλλαζε. Τώρα πια δεν έχουν να πουν και πολλά πράγματα μεταξύ τους, και η Όλγα νιώθει διαρκώς μοναξιά και ανασφάλεια. Γνώρισε τον Πέτρο όταν επέστρεψε στην δουλειά της, και από τότε διατηρεί μια σταθερή εξωσυζυγική σχέση μαζί του. Η παρουσία του στην ζωή της την κάνει να νιώθει ξανά ζωντανή και γυναίκα.

ΕΞΩΣΥΖΥΓΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ: Αποκαλυπτική έρευνα για την χώρα μας.

Παρόλο που θα περίμενε κανείς πως το ποσοστό των εξωσυζυγικών σχέσεων στην χώρα μας θα ήταν χαμηλό, μια Πανελλήνια έρευνα που έγινε πριν από λίγα χρόνια από την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" διαψεύδει τις υποθέσεις μας. Συγκεκριμένα, στην ερώτηση «έχετε σποραδικές εξωσυζυγικές σχέσεις» το 49.5% των αντρών και 24.8% των γυναικών απάντησαν «ναι». Ωστόσο, στην πραγματικότητα το ποσοστό αυτό μπορεί να είναι και μεγαλύτερο λαμβάνοντας υπόψη μας πως οι άνθρωποι γενικά, δεν νιώθουν και πολύ άνετα να μιλήσουν ανοιχτά για ένα τόσο προσωπικό θέμα. Επίσης το ποσοστό αυτό αυξάνετε με την ηλικία. Δηλαδή, το ποσοστό ανθρώπων που έχουν εξωσυζυγικές – εξωσυντροφικές σχέσεις στην ηλικία των 25 είναι 29%, ενώ στην ηλικία των 50 το ποσοστό αυτό φτάνει το 44%.

ΓΙΑΤΙ ΑΠΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ;

Παρόλο που ο γάμος, ως μια σταθερή συντροφική σχέση θεωρείτο πως καλύπτει την ανάγκη για συντροφικότητα, χιλιάδες σύγχρονες σύζυγοι και μητέρες παίρνουν τον δρόμο που οδηγεί στην αγκαλιά ενός άλλου άντρα….έναν δρόμο που στις μέρες μας δεν είναι ο λιγότερο ταξιδεμένος όπως ίσχυε πριν από κάποιες δεκαετίες. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Σύμφωνα με τον ψυχολόγο και ψυχοθεραπευτή Γιώργο Πιντέρη, τα αίτια για την δημιουργία μιας εξωσυζυγικές σχέσης μπορούν να συνοψιστούν στα εξής:

1. Ακάλυπτες συναισθηματικά ή / και σεξουαλικά από τον σύζυγο τους. Έτσι, προσπαθούν να γεμίσουν τα κενά που τους αφήνει ο γάμος τους μέσα από μια άλλη σχέση.
2. Πολλές φορές το κίνητρο για να παντρευτεί μια γυναίκα είναι η δημιουργία οικογένειας. Όταν αυτός ο στόχος επιτευχθεί, γίνεται σεξουαλικά αδιάφορη προς τον σύντροφο της. Ένας εραστής εμφανίζεται στο προσκήνιο για να καλύψει τις σεξουαλικές της ανάγκες και να την βοηθήσει να διαφυλάξει την αυτοεκτίμηση της.
3. Ως ένας ασυνείδητος μηχανισμός αποφυγής της κατάθλιψης. Ένα μεγάλο ποσοστό παντρεμένων ανθρώπων για να αποφύγουν την κατάθλιψη ερωτεύονται κάποιον και την ενέργεια που τους δίνει την διοχετεύουν στην οικογένεια τους.

Ο ΕΡΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΑΛΥΠΤΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Ποιες είναι αλήθεια αυτές οι ανάγκες που αν μείνουν ανικανοποίητες σπρώχνουν την σύζυγο στην αγκαλιά ενός άλλου άντρα; Σίγουρα, για την καθεμιά οι ανάγκες είναι υποκειμενικές. Κάποιες αυτό-επιβεβαιώνονται και ανανεώνονται μέσα από την εξωσυζυγική τους σχέση ενώ κάποιες άλλες επιζητούν την συναισθηματική στήριξη και την ηδονή. Το σίγουρο είναι πως όλες οι ακάλυπτες συναισθηματικές ανάγκες προκαλούν αστάθεια στον οργανισμό και αυξάνουν τις πιθανότητες για κατάθλιψη ή…απιστία.

Η Μαρία δεν θυμάται πότε της έκανε τελευταία φορά κομπλιμέντο ο άντρας της. Έτσι, η 43χρονη γιαγιά, που έμεινε έγκυος και παντρεύτηκε στα 15 της, σκέφτεται με λαχτάρα τις συναντήσεις με τον φίλο της. «Υπάρχει τόσο πάθος ανάμεσα μας» λέει. «Μου λέει πως το δέρμα μου είναι απαλό και ότι τα μαλλιά μου μυρίζουν υπέροχα». «Το ξέρω ότι ακούγεται χαζό, αλλά μετράνε αυτά. Με κάνουν να νιώθω και πάλι όμορφη και σέξι».

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ…και τώρα;

Όταν ένας από τους δυο συντρόφους μαθαίνει ότι απατήθηκε, νιώθει προδομένος/η. Αυτό είναι που τον/την πληγώνει περισσότερο απ’ όλα. Με άλλα λόγια, ο απατημένος σύντροφος νιώθει πως διαλύονται όλα γύρω του αφού διαψεύδεται με τον πιο οδυνηρό τρόπο η εμπιστοσύνη που είχε στον/στην σύντροφο του.

Σύμφωνα με τον Γιώργο Πιντέρη, η τροπή που θα πάρουν τα πράγματα μετά την αποκάλυψη της απιστίας εξαρτάται από το πόσο κουρασμένη είναι η σχέση του ζευγαριού. Στην περίπτωση που ο απατημένος σύντροφος δεν νιώθει κουρασμένος μέσα στον γάμο του, αυξάνετε η σεξουαλική επαφή του ζευγαριού χωρίς βέβαια αυτό να αποκλείει πιθανούς ξυλοδαρμούς, φασαρίες, μελαγχολίες κτλ. Στην αντίθετη περίπτωση, η αποκάλυψη οδηγεί στην αποξένωση και την αναδιαπραγμάτευση της σχέσης.

Ωστόσο, η διάλυση του γάμου φαίνεται πως δεν είναι πάντα η φυσική κατάληξη της αποκάλυψης, παρόλο που η καταστροφοποίηση (πιστεύω πως αφού η σχέση καταστράφηκε, καταστράφηκε και όλη μου η ζωή) είναι αναπόφευκτη. Ένας καθοριστικός παράγοντας στο ενδεχόμενο του διαζυγίου είναι τα έτη γάμου. Δηλαδή, καθώς αυτά αυξάνονται, οι πιθανότητες διαζυγίου μειώνονται. Παράλληλα, ψυχοθεραπευτές διαπιστώνουν μια ενδιαφέρουσα τάση: ζευγάρια με παιδιά, που παντρεύτηκαν σε σχετικά μεγάλη ηλικία, δείχνουν μικρότερο ενδιαφέρον για την απιστία από τους συνομηλίκους τους που παντρεύτηκαν νωρίς. Επίσης, έχουν μεγαλύτερη προθυμία να συζητήσουν το παραστράτημα του συντρόφου τους και να μείνουν μαζί του.

Παρόλο που μετά την αποκάλυψη η σχέση θα περάσει αναπόφευκτα μια κρίση, το αν ο απατημένος σύζυγος θα μπορέσει να συγχωρέσει την απιστία είναι κάτι που δεν μπορεί να προβλεφθεί. Εν τούτοις, ο απατημένος σύντροφος θα πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του πριν πάρει αποφάσεις για την εξέλιξη του γάμου του. Αν για παράδειγμα αμελούσε την σύζυγο του, περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του δουλεύοντας ή βλέποντας τηλεόραση και ήταν πάντα κουρασμένος όταν έπεφτε στο κρεβάτι, φέρει κι αυτός ευθύνη.

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Διαζύγιο ή όχι; Τι είναι καλό για τα παιδιά;      

Η σκέψη του διαζυγίου δεν είναι σίγουρα ευχάριστη λαμβάνοντας υπόψη τις αλλαγές που θα επιφέρει σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Το συντηρητικό κίνημα υπέρ του γάμου και βιβλία όπως το «Unexpected Legacy of Divorce» της Τζούντιθ Βαλενστάιν, προκάλεσαν βίαιη αντίδραση κατά του διαζυγίου και ευαισθητοποίησαν την κοινή γνώμη σχετικά με την σοβαρότητα των επιπτώσεων του στα παιδιά. Ωστόσο, πολλοί είναι αυτοί που δεν μπορούν να συγχωρέσουν την απιστία και έτσι καταφεύγουν στο διαζύγιο. Σε αυτές τις περιπτώσεις το δικό σας καλό είναι σίγουρα και αυτό των παιδιών σας. Δηλαδή αν ο έγγαμος βίος σας δεν μπορεί να συνεχιστεί, τότε είναι σαφώς καλύτερο και για τα ίδια τα παιδιά να μεγαλώσουν σε ένα ήρεμο περιβάλλον χωρίς τσακωμούς και μιζέρια. Αυτό που πρέπει βέβαια να έχετε κατά νου είναι οι εξηγήσεις που θα δοθούν στα παιδιά. Σύμφωνα με την ψυχοθεραπεύτρια Λίζα Βαρβόγλη, ακόμα κι αν πρόκειται για ένα μεγάλο παιδί, είναι προτιμότερο να αποφύγετε τις αναλύσεις σχετικά με τον χωρισμό. Περιοριστείτε σε κάποιες διαφορές του χαρακτήρα σας και εξηγήστε στο παιδί πως τόσο εσείς όσο και ο μπαμπάς του (ή η μαμά του), το αγαπάτε πολύ και θα είστε πάντα δίπλα του έστω κι αν θα μένετε σε διαφορετικά σπίτια. Τα παιδιά πρέπει να νιώθουν διαρκώς ασφαλή και προστατευμένα.

ΜΙΑ ΘΕΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ!

Ποιος είπε πως ο έγγαμος βίος και η ζωή με τα παιδιά είναι εύκολη υπόθεση; Η κοινωνικές δομές αλλάζουν, ο γάμος μεταλλάσετε, οι ανάγκες συχνά παραμελούνται και η επανάσταση παίρνει σάρκα και οστά, έχει όνομα και διεύθυνση και κάνει μια γυναίκα να ξανανιώσει…

Παρόλο που η απιστία μαστιγώνει την σχέση του ζευγαριού, μπορεί να ξεπεραστεί όταν και οι δυο είναι διατεθειμένοι και επικοινωνήσουν και να επιλύσουν το πρόβλημα τους, αναλαμβάνοντας το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί. Υπάρχουν ζευγάρια που χρησιμοποίησαν το «παραστράτημα» ως ευκαιρία για να εκφραστούν ακάλυπτες ανάγκες, παράπονα και να γιατρευτούν παλιές πληγές. Τις περισσότερες φορές, όταν περάσει η πρώτη μέθη και ο ενθουσιασμός, η πλειοψηφία των άπιστων γυναικών, ομολογούν ότι, εάν ήταν το έπαθλο μιας φανταστικής μονομαχίας ανάμεσα στον άντρα τους και τον όμορφο άγνωστο, θα ήθελαν νικητής να είναι ο άντρας τους.