Μια αγκαλιά στην τρίτη ηλικία αρκεί!
Πριν από λίγες μέρες ο παιδικός σταθμός των παιδιών μου, φιλοξένησε "τις γιαγιάδες" από τα ΚΑΠΗ του Δήμου Αγίας Παρασκευής, σαν μια κίνηση συνεύρεσης των γενεών. Έκαναν μαζί Χριστουγεννιάτικες κατασκευές, ζωγράφισαν, τραγούδησαν και μοιράστηκαν την μαγεία των ημερών που έρχονται. Όταν πήγα να τους πάρω ο Γιάννης μου κρατούσε με καμάρι το στολίδι και την κάρτα που "μια γιαγιούλα" όπως μου είπε το είχε βοηθήσει να φτιάξει. "Ήταν όλες τους πολύ καλές μαμά" και ήταν πραγματικά χαρούμενος.
Από τα πρώτα του κιόλας Χριστούγεννα, η επίσκεψη στην γιαγιά μου ήταν καθιερωμένη. Γέμιζα την τσάντα του με παιχνιδάκια, το γάλα του, μια αλλαξιά και ότι άλλο θεωρούσα απαραίτητο και έτσι είχα αρκετό χρόνο στην διάθεση μου για να της κάνω παρέα, να την ακούσω και να της ευχηθώ για τις άγιες μέρες που έρχονται με την ησυχία μου. Και το χαιρόταν πραγματικά. Δεν την ένοιαζε η ζημιά η ή φασαρία του μικρού... Το μόνο που την ενδιέφερε ήταν πως ήμασταν εκεί... Κοντά της κι αυτές της γιορτές.
Τα δυο τελευταία χρόνια που δεν είναι πια στην ζωή, μου λείπουν πραγματικά αυτές μας οι επισκέψεις. Ενθυμούμενη τώρα την χαρά της, γνωρίζω πάρα πολύ καλά πόσο σημαντικό είναι για την τρίτη ηλικία να νιώθουν και να βλέπουν την αγάπη των δικών τους ανθρώπων. Μια επίσκεψη αρκεί - ένα τηλέφωνο, μια κάρτα, ένα αναμνηστικό δωράκι που θα γεμίσει την μοναξιά τους με χρώμα και χαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου