Νιώθω ντροπή και αηδία που ζω και μεγαλώνω τα παιδιά μου σε μια κοινωνία που οι ηθικοί αυτουργοί μένουν ατιμώρητοι ενώ τα πραγματικά παλικάρια παραδίδονται στις μανάδες τους μέσα σε φέρετρα. Ντρόπη και αίσχος για ένα κράτος χωρίς πρόνοια, πρόληψη, φωνή και δύναμη...
Η αγανάκτηση μου ξεπερνάει τα όρια... ΄Ενας άνθρωπος μέσα στην απόγνωση του, δίνει τέλος στην ζωή του...
Μέσα στην απόγνωση που η ίδια η κοινωνία μας έχτισε για λογαριασμό του και τον άφησε εκεί αβοήθητο και ανυπεράσπιστο. Δεν υπάρχουν λόγια που να μπορούν να περιγράψουν τον θυμό και την οργή μου...
Μόνο η δικαίωση και η τιμωρία των ενόχων, αυτών που τον οδήγησαν στο θάνατο, θα επιφέρει την ισσοροπία μέσα μου - όχι όμως και την αλλαγή της κατάστασης. Αυτή θα έρθει μόνο, όταν εκείνοι που μας κοιτούν και μας ορίζουν από τους θρόνους τους, συνηδητοποιήσουν ότι το σύνταγμα δεν είναι στατικό - πρέπει να εξελίσσεται, να μεταλάσσεται, να αφουγράζεται και να προσαρμόζεται στις ανάγκες των παιδιών μας - για ένα καλύτερο αύριο. Ένα αύριο μέσα στο οπόιο όλα τα παιδιά και οι νέοι θα έχουν δικαίωμα σεβασμού, ασφάλειας, αξιοπρέπειας και αντίδρασης!
Αγανακτώ ακούγοντας να κάνουν λόγο για bullying. Μάλλον δεν γνωρίζουν ή δεν θέλουν κάποιοι να παραδεχθούν πώς στην υπόθεση του αθώου αυτού παιδιού, το "όνομα" των καταστάσεων που βίωνε δεν είναι bullying. Εδώ έχουμε να κάνουμε με τραμπουκισμό και όσο γρηγορότερα το συνηδητοποιήσουμε τόσο καλύτερα για τους σημερινούς ανήλικους θύτες και θύματα. Ας ανοίξουμε τα μάτια μας και ας δώσουμε στα φαινόμενα βίας τις πραγματικές τους διαστάσεις και ονομασίες. Μόνο έτσι θα μπορούμε να μιλήσουμε για πάταξη του φαινομένου στα σχολεία αυτού του τόπου και για εξάληψη της μελλοντικής παραβατικής και φασιστικής συμπεριφοράς των σημερινών θυτών ενδοσχολικής βίας.
Οι τραμπούκοι, οι νταήδες και οι δήθεν μάγκες, δεν έχουν θέση πουθενά - για να το καταλάβουν όμως, πρέπει όλοι μας να κάνουμε κάτι. Κ Α Τ Ι έτσι ώστε να μην θρηνήσουμε και άλλο ΑΘΩΟ ΘΥΜΑ!
Καλό ταξίδι Βαγγέλη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου