Η ΘΕΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΤΣΑΚΩΜΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΠΑΙΔΙΩΝ

Αδελφικοί τσακωμοί: Η θετική υπόσταση της σύγκρουσης

«Το πώς θα καταφέρουμε να τα πηγαίνουμε καλά με τους άλλους, είναι από τα σημαντικότερα πράγματα που έχουμε να μάθουμε. Αξίες όπως η συνεργασία, η ευγένεια, η αποδοχή, ο σεβασμός, και η τιμιότητα μπορούν να βρουν έδαφος και να ανθίσουν μέσα στην οικογένεια. Σε όλες τις οικογένειες με παιδιά, υπάρχουν καυγάδες, συγκρούσεις και αντιζηλίες. Είναι αναπόφευκτο μα και χρήσιμο. Δίνεται έτσι στα παιδιά η δυνατότητα να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες όπως αυτή την ενσυναίσθησης, του μοιράσματος και της επίλυσης συγκρούσεων.

 Μια μέση συχνότητα συγκρούσεων μεταξύ των παιδιών κάνει τελικά καλό. Αν σας ανησυχεί που τα παιδιά σας τσακώνονται, μην φοβάστε. Οι έρευνες δείχνουν πως οι συγκρούσεις μεταξύ αδερφών, τα βοηθάνε στις κοινωνικές τους δεξιότητες, στον συναισθηματικό τους αυτοέλεγχο και στην προσαρμογή τους στο σχολείο. 

Συμβαίνει να έχουμε μια λανθασμένη εικόνα της πραγματικότητας, σκεφτόμαστε δηλαδή ότι μια καλή σχέση είναι μια σχέση χωρίς συγκρούσεις. Όμως μια σχέση χωρίς συγκρούσεις δεν είναι σχέση, είναι η εικόνα μιας σχέσης που αρνείται να γίνει πλούσια και ζωντανή, όπως επίσης αρνείται να δει τον άλλο όπως είναι, να τον γνωρίσει και να τον στηρίξει.Η σύγκρουση δεν είναι επίθεση. Είναι μια ασυμφωνία μεταξύ των παιδιών. Ακόμα κι αν η σύγκρουση περιλαμβάνει επιθέσεις (η επίθεση υποδηλώνει πόνο επειδή κάποια ανάγκη δεν ικανοποιείται), μπορούμε να διαπραγματευτούμε, να βρούμε λύσεις.

Η σύγκρουση λοιπόν δεν είναι αρνητική, αντιθέτως, επιτρέπει μια εμβάθυνση στην σχέση. Γι’ αυτό το λόγο, δεν χρειάζεται να εμποδίζουμε τις συγκρούσεις μεταξύ των παιδιών μας. Αυτό που πρέπει να κάνουμε, είναι τα βοηθήσουμε  να μάθουν να διαχειρίζονται τις δύσκολες καταστάσεις και να εξωτερικεύουν τον θυμό τους με λειτουργικούς τρόπους.