28 Φεβ 2014

Σχολικός Εκφοβισμός

Συμβουλές για γονείς που τα παιδιά τους μπορεί να είναι θύματα σχολικού εκφοβισμού.

Αρχικά, θα ήθελα να κάνω μια μικρή εισαγωγή στην έννοια του "σχολικού εκφοβισμού". Παρόλο που το φαινόμενο υπήρχε και θα υπάρχει, στις μέρες μας η έκταση του φαινομένου είναι τέτοια, που συχνά, κάποιοι καταλήγουν να θεωρούν την επιθετικότητα, την σύγκρουση ή την διαφωνία ταυτόσημη με τον εκφοβισμό. 
Καλό θα ήταν λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε πως με την έννοια "σχολικός εκφοβισμός" εννοούμε την επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά που προέρχεται από ένα άτομο ή από μια ομάδα ατόμων που απειλεί και ηθελημένα πληγώνει ή εκφοβίζει (σωματικά ή ψυχολογικά) ένα άλλο παιδί (ή ομάδα παιδιών). 

Τα σημάδια / συμπτώματα του σχολικού εκφοβισμού είναι:

1. Σωματικά σημάδια: απώλεια προσωπικών αντικειμένων, σχισμένα ρούχα, σωματικές κακώσεις, προβλήματα υγείας λόγω στρες (αδιαθεσία, πονοκέφαλοι, στομαχικές ενοχλήσεις, ξαφνικό τραύλισμα, αλλαγή στις συνήθειες φαγητού, απώλεια όρεξης, αίσθηση κόπωσης και λήθαργου).  
2. Συναισθηματικά σημάδια: εναλλαγές διάθεσης, εμφανείς αλλαγές προσωπικότητας, μόνιμο στρες - νευρικότητα, υπερβολική ευαισθησία, παθητικότητα, δειλία, απόσυρση, κατάθλιψη, κλάμα, έλλειψη αυτοπεποίθησης, χαμηλή αυτοεκτίμηση, εχθρότητα, αμυντική στάση. 
3. Σημάδια συμπεριφοράς: απόσυρση, αδικαιολόγητες απουσίες, μειωμένη συγκέντρωση, αποδείξεις αυτοτραυματισμού. 
4. Σημάδια σχετικά με το σχολείο και την σχολική κοινότητα: αλλαγή στις επιδόσεις, απώλεια ενδιαφέροντος για το σχολείο, δυσκολία συγκέντρωσης, εύκολη διάσπαση, σχολική άρνηση.

Τα παραπάνω σημάδια, μπορεί να οφείλονται σε άλλες δυσκολίες του παιδιού. Ωστόσο, καλό θα ήταν να διερευνήσουμε και την πιθανότητα αυτά τα σημάδια - συμπεριφορές να οφείλονται σε σχολικό εκφοβισμό. 

Αν υποψιάζεστε πως το παιδί σας είναι θύμα σχολικού εκφοβισμού τότε: 

1. Ρωτήστε το. Πολλά παιδιά δεν θα μιλήσουν από μόνα τους. Προσεγγίστε το παιδί σας και δώστε του τον χώρο και τον χρόνο να εκφράσει αυτό που βιώνει. 
2. Ενημερώστε το σχολείο έτσι ώστε να πάρει τα απαραίτητα μέτρα. 
3. Συμπαρασταθείτε στο παιδί σας. 
4. Πιστέψτε αυτό που σας λέει και διερευνήστε το. 
5. Συζητήστε μαζί του το ότι δεν φταίει το ίδιο που δέχεται εκφοβισμό. 
6. Συμβουλέψτε το να μην απαντήσει στον εκφοβισμό με εκφοβισμό. 
7. Εννοείτε πως δεν το παροτρύνουμε να αγνοήσει τον εκφοβισμό. Ξεκαθαρίζουμε πως τον εκφοβισμό δεν τον ανεχόμαστε και πρέπει να τον σταματάμε. 
8. Ρωτήστε το πως θα ήθελα να χειριστούμε το θέμα. Είναι σημαντικό να συμμετέχουν και τα παιδιά στην απόφαση. 
9. Σιγουρευτείτε ότι το παιδί σας δεν φοβάται να ζητήσει βοήθεια. 
10. Πείτε του πως χαίρεστε που σας το είπε και διαβεβαιώστε το πως θα προσπαθήσετε να βοηθήσετε τόσο εσείς όσο και το ίδιο το σχολείο. 
11. Αποφύγετε την επαφή με τους γονείς του παιδιού που εκφοβίζει το δικό σας. Το πιο πιθανό είναι να μην βοηθήσει την κατάσταση.    

26 Φεβ 2014

Αποτελεσματικός γονιός



Για να είσαι αποτελεσματικός γονιός, 
πρέπει πρώτα να δώσεις στο παιδί σου ρίζες,
για να μπορέσει να αναπτυχθεί, και μετά,
φτερά για να μπορέσει να πετάξει! (Virginia Satir).

21 Φεβ 2014

Παιδί και διαχείριση εντάσεων

10 Τρόποι για να επιβιώσετε, 
όταν το παιδί σας δεν εννοεί να καταλάβει ή να συμμορφωθεί. 


Ακόμα και οι ψυχραιμότεροι από εμάς, οι πιο ήρεμοι και υπομονετικοί, έχουμε κάποια στιγμή φτάσει στα όρια μας. Έχουμε δηλαδή επιτρέψει ή καλύτερα επιλέξει να εκνευριστούμε με την συμπεριφορά του παιδιού μας, ξεσπώντας σε φωνές και ουρλιαχτά, που βέβαια, πάντα στο τέλος, καταλήγουν σε τύψεις και ενοχές για την λανθασμένη μας προσέγγιση στην κατάσταση. Ακολουθούν μια σειρά από συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας, ακόμα και όταν οι συνθήκες δεν το ευνοούν. 

  • Πάρτε μια βαθιά ανάσα. Όταν νιώσετε πως ο θυμός σας αυξάνετε και δεν μπορείτε να συγκρατήσετε τα νεύρα σας, πάρτε μια βαθιά ανάσα, μετρήστε αργά μέχρι το 10 και προσπαθήστε να ηρεμήσετε πριν διαχειριστείτε το περιστατικό - γεγονός. 
  • Προσποιηθείτε ότι δεν έχετε απέναντι σας το δικό σας παιδί. Αν απέναντι σας είχατε κάποιο άλλο παιδί τι θα κάνατε; Πως θα του μιλούσατε; Σίγουρα δεν θα του φωνάζατε ούτε βέβαια θα χάνατε την ψυχραιμία σας. Κάθε φορά λοιπόν που το παιδί σας, σας φτάνει στα όρια σας, προσπαθήστε να αντιμετωπίσετε την κατάσταση όπως θα κάνατε αν το παιδί δεν ήταν δικό σας. 
  • Απομακρυνθείτε από τον χώρο - επιλέξτε για λίγο την ηρεμία της μοναξιάς. Χρειάζεται να ηρεμήσετε και να εκλογικεύσετε την κατάσταση πριν την αντιμετωπίσετε. 
  • Απασχοληθείτε με κάτι άλλο. Απασχοληθείτε με μια επαναλαμβανόμενη κίνηση - εργασία που θα πάρει την προσοχή σας από το περιστατικό ή το ξέσπασμα του παιδιού σας και θα σας βοηθήσει να ηρεμήσετε. 
  • Απασχολήστε το παιδί σας. Ένα παιδί που φωνάζει, ξεσπάει σε ουρλιαχτά, γίνεται επιθετικό ή ενοχλητικό, κατά πάσα πιθανότητα θέλει την προσοχή σας. Δώστε στο παιδί μια δραστηριότητα έτσι ώστε να το κρατήσετε απασχολημένο, καλύπτοντας ταυτόχρονα την ανάγκη του για προσοχή.
  • Μιλήστε πιο σιγά απ' ότι το παιδί σας. Αν εσείς φωνάζετε, το παιδί σας θα ουρλιάζει από αντίδραση. Μιλήστε σιγά και ήρεμα περνώντας του έτσι το μήνυμα ότι δεν ανταγωνιζόμαστε σε κάτι. 
  • Εκφράστε αυτό που νιώθετε και επικοινωνήστε με λέξεις (και όχι με ουρλιαχτά) αυτά που θέλετε να πείτε. Δεν είναι κακό να εκφράσετε στο παιδί σας αυτό που νιώθετε. Απεναντίας. Μπορείτε για παράδειγμα να του πείτε "είμαι πολύ θυμωμένη αυτή την στιγμή και θέλω λίγο χρόνο για μένα" ή "επειδή θεωρώ πως είσαι θυμωμένο, καλύτερα να πας για λίγο στο δωμάτιο σου". Με αυτό τον τρόπο βοηθάτε το παιδί σας να έρθει σε επαφή με τα συναισθήματα του, να μάθει να τα κατονομάζει και να μην φοβάται/αποφεύγει να τα εκφράσει.
  • Πάρτε τηλέφωνο ένα άτομο εμπιστοσύνης, κάποιο άτομο που σας ηρεμεί και είναι καλός/καλή ακροάτρια. Με αυτόν τον τρόπο, ο θυμός σας θα ξεθυμάνει. 
  • Σκεφτείτε κάτι αστείο.
  • Μάθετε να αναγνωρίζετε τα όρια σας. Αν ξέρετε τα όρια σας, μπορείτε να τα ελέγξετε καλύτερα. Κάντε παραγωγικά πράγματα με το παιδί σας τις μέρες που είστε ήδη αρκετά φορτισμένοι. Ζωγραφίστε, μιλήστε, αφιερώστε χρόνο ο ένας στον άλλο. Μια δύσκολη μέρα θα γίνει δυσκολότερη αν δεν συνειδητοποιήσετε ότι ο χρόνος με το παιδί σας είναι η μόνη λύση στις κρίσεις και τις εντάσεις που η κούραση και η υπερένταση δημιουργεί.  

20 Φεβ 2014

Παιδί-σχολείο-οικογένεια

Η στάση των γονιών απέναντι στο σχολείο... 
Καταλύτης για την πρόοδο του παιδιού και την ψυχοκοινωνική του υγεία. 

Πιστεύω ακράδαντα πως για να αναπτυχθεί ισορροπημένα ένα παιδί, να βρει την δική του ηθική ταυτότητα, να αναπτύξει την προσωπικότητα του και να αποκτήσει την απαιτούμενη ενσυναίσθηση ώστε να μπορέσει να συνυπάρξει αρμονικά με τους συνανθρώπους του, προϋποθέτει μεγάλη προσπάθεια από μέρους μας. 
Εμείς οι γονείς, άγρυπνοι φρουροί των παιδιών μας, καλούμαστε να αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες τους, να παρεμβαίνουμε στις λανθάνουσες συμπεριφορές τους, να ακούμε όσα έχουν να μας πουν, να συζητάμε τα κακώς κείμενα, να συμμετέχουμε ενεργά στην καθημερινότητα τους και να μοιραζόμαστε μαζί τους, εκτός άλλων, τις καλές και τις κακές στιγμές τους, χωρίς να τα κρίνουμε...
Τα παιδιά μας, μας χρειάζονται στο πλευρό τους....
Εμείς είμαστε αυτοί που τα καθοδηγούμε δίνοντας τους την δυνατότητα της "επιλογής" και μαθαίνοντας τα, πως η κάθε τους συμπεριφορά, επιλογή, έχει και τις συνέπειες της - καλές ή κακές.
Παράλληλα, και καθώς τα παιδιά μας μεγαλώνουν, μεγαλώνουν και οι ευθύνες-υποχρεώσεις μας απέναντι τους.
Στα σχολεία που φοιτούν, συνυπάρχουν με παιδιά που προέρχονται από διαφορετικά περιβάλλοντα, που έχουν πιθανότατα μεγαλώσει με διαφορετικά συστήματα πειθαρχίας και οριοθέτησης. Όλα αυτά τα παιδιά, μοιράζονται το ίδιο προαύλιο και πρέπει να συνυπάρξουν αρμονικά έτσι ώστε οι σχολικές κοινότητες να αποτελούν ευτυχισμένα περιβάλλοντα για τα παιδιά μας. Και εδώ εμπίπτει και το ζήτημα της συνεργασίας μας με την σχολική κοινότητα.
Η φύση της δουλειάς μου είναι τέτοια που καθημερινά έρχομαι σε επαφή με γονείς...
Γονείς δεκτικούς στις παρεμβάσεις και τις συμβουλές μου, γονείς αδιάφορους και απότομους, γονείς που τους καταβάλει ένα ενοχικό συναίσθημα αναφορικά στην ανατροφή που έχουν δώσει στα παιδιά τους, γονείς που ντρέπονται να μιλήσουν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και γονείς που δεν δέχονται να ακούσουν οτιδήποτε αφορά την συμπεριφορά του παιδιού τους. Όλοι χρίζουν σεβασμού και κατανόησης...
Δεν είμαι εγώ άλλωστε η αρμόδια για να κρίνω τους άλλους, ούτε βέβαια να επιβάλλω τον σωστό τρόπο αντιμετώπισης και διαχείρισης της σχέσης γονιών - σχολείου.
Αυτό που ωστόσο θέλω να εκφράσω, είναι ότι ανοίγοντας το μυαλό και την ψυχή μας, αγκαλιάζοντας τις αδυναμίες και τις ανεπάρκειες μας, μιλώντας και ακούγοντας αυτά που οι δάσκαλοι και οι ειδικοί έχουν να μας πουν, γινόμαστε αδιαμφισβήτητα καλύτεροι γονείς και διασφαλίζουμε την υγιή ανάπτυξη των παιδιών μας.
Σίγουρα, δεν είναι καθόλου ευχάριστη η θέση του γονιού εκείνου που τον καλούν διαρκώς στο σχολείο για κάποια ανάρμοστη συμπεριφορά του παιδιού του, ωστόσο αποδεχόμενος το πρόβλημα, το έχει κατά το ήμισυ λύσει. Αυτό που θέλω να πω, είναι πως βάζοντας στην άκρη τις δικές μας ενοχές ή τύψεις για πράγματα που κάναμε ή δεν κάναμε "σωστά" στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας, καταφέρνουμε να βοηθήσουμε ουσιαστικά το παιδί μας.
Αντίθετα, εθελοτυφλώντας δηλαδή, συντηρούμε την κατάσταση, μεγεθύνουμε τα προβλήματα και αφήνουμε το παιδί μας εκτεθειμένο στην στοχοποίηση και την περιθωριοποίηση. Πιστεύω πως, για όλα υπάρχει λύση αρκεί να βρούμε μέσα μας την ωριμότητα να αποδεχθούμε την πραγματικότητα και να διαχειριστούμε σωστά το πρόβλημα που προκύπτει.
Ακούστε αυτά που έχουν να σας πουν οι δάσκαλοι των παιδιών σας, δείτε τους ως συμμάχους και όχι ως αντιπάλους σας, σεβαστείτε την πείρα τους και πιστέψτε στις αγνές των προθέσεων τους όταν σας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Αγαπούν τα παιδιά μας και δεν έχουν κάτι προσωπικό μαζί μας.... Ας ξεκινήσουμε από εκεί και όλα τα άλλα θα έρθουν από μόνα τους γιατί πιστέψτε με, ισορροπία και αρμονία θα προκύψει μόνο όταν γονείς και σχολείο μάθουν να συνεργάζονται και να μοιράζονται εμπειρίες και ανησυχίες. Μόνο τότε, κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι σχολικές κοινότητες θα γίνουν χώροι χαράς, εκπαίδευσης, κοινωνικοποίησης και ομαδικότητας.
   

Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ

Εναλλακτικές προσεγγίσεις αντί για τιμωρία


  • Κάντε ένα διάλειμμα για 5 λεπτά, μαζί, πριν αντιδράσετε στην κατάσταση - περιστατικό
  • Δώστε στο παιδί σας μια δεύτερη ευκαιρία για να εξηγήσει, βελτιώσει, καταλάβει πως αυτή του η συμπεριφορά δεν είναι αποδεχτή
  • Λύστε μαζί το πρόβλημα συζητώντας και ακούγοντας την άποψη-γνώμη του παιδιού
  • Κάντε ερωτήσεις έτσι ώστε οι όποιες απαντήσεις και λύσεις να προκύψουν από το ίδιο το παιδί
  • Διαβάστε μαζί ιστορίες που έχουν να κάνουν με την συμπεριφορά που δεν αποδέχεστε
  • Χρησιμοποιήστε υλικά όπως χαρτοκοπτική, μαριονέτες, ταινίες και βιβλία για να εξηγήσετε την κατάσταση
  • Ακούστε ένα τραγούδι, χορέψτε, βγείτε έξω μαζί, ετοιμάστε μια ζωγραφιά που θα αποτυπώνει το πρόβλημα (προβληματική συμπεριφορά)
  • Κάντε ασκήσεις χαλάρωσης - αναπνοές μαζί με το παιδί σας
  • Δώστε στο παιδί έναν χώρο που μπορεί να ηρεμήσει και περιμένετε καρτερικά μέχρι να είναι έτοιμο να συζητήσει μαζί σας το περιστατικό. 

14 Φεβ 2014

Happy Valentine's Day




Χρόνια Πολλά σε όλους τους ερωτευμένους!


Έρωτας...
Αγάπη...
Μοίρασμα...
Συντροφικότητα...
Επικοινωνία...
Κατανόηση... 

Παρόλο που ο έρωτας και η αγάπη δεν χωράνε σε μέρες, σε όρια, σε ημερομηνίες,
εύχομαι σε όλους όσους αγαπούν και είναι ερωτευμένοι, 
Χρόνια ευτυχισμένα με τον/την σύντροφο τους σήμερα και πάντα. 
Ας είναι η κάθε σας μέρα γεμάτη τρυφερότητα, κατανόηση, επικοινωνία και αγάπη, 
γιατί με αγάπη όλα τα μπορούμε και όλα τα αντέχουμε...
όλα τα κατανοούμε και όλα τα ξεπερνάμε...
Αρκεί να υπάρχει...
Μέσα μας, γύρω μας!
Κάντε ένα νέο ξεκίνημα,
δώστε χρώμα και ρυθμό στην σχέση σας, κάντε όνειρα από κοινού!
Ταξιδέψτε μαζί εκεί που ποτέ δεν φτάσατε, 
Πιστέψτε σε ότι ποτέ δεν είδατε, 
Αγκαλιάστε ο ένας τον άλλο και πορευθείτε... 
Μοιραστείτε όσα νιώθετε και να είστε σίγουροι πως η αγάπη και ο έρωτας θα είναι πάντα εκεί...
Σύντροφος και οδοιπόρος της σχέσης σας! 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

6 Φεβ 2014

Δεν μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος...

"Δεν μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος όταν οι άλλοι κοιμούνται δίπλα σ'ένα μαγκάλι!"


Σήμερα, στην Ελλάδα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι στερούνται το δικαίωμα να ζουν σ’ ένα ζεστό σπίτι. 
Οι τέσσερις στους δέκα επιβιώνουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Οι έξι στους δέκα είναι ενεργειακά φτωχοί. 
Και οι οκτώ στους δέκα χρησιμοποιούν λιγότερη θέρμανση απ’ όση έχουν ανάγκη. 

Σήμερα, στην Ελλάδα, κεντρική θέρμανση χρησιμοποιούν οι μισοί απ’ όσους χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν. 
Όλο και περισσότεροι, προσπαθούν απελπισμένα να ζεσταθούν με ακατάλληλα και επικίνδυνα μέσα. 

Σήμερα, στην Ελλάδα, η φτώχεια απειλεί τη ζωή. 
Και μερικές φορές, σκοτώνει. Μέσα στον ύπνο.

Δεν μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος, όταν άλλοι κοιμούνται γύρω από ένα μαγκάλι.

Με αφορμή το σκίτσο του Δ. Χαντζόπουλου, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου δημιούργησε το βίντεο:

http://www.hlhr.gr/index.php?MDL=pages&SiteID=1010

Αξίζει να το δείτε όλοι!