28 Φεβ 2013

Ας μιλήσουμε για τα συναισθήματα...

Το συναισθημα της ανυπομονησιας!

Μεγαλώνω δυο υπέροχα παιδιά, και ως ψυχολόγος και σύμβουλος γονέων, ασχολούμαι κυρίως με την αρμονική ανάπτυξη της προσωπικότητας τους. 
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως η καθημερινότητα μου διαφέρει και πολύ από την δική σας. 
Δουλεύω, πηγαίνω-φέρνω τα παιδιά στο σχολείο, έχω αναλάβει τις εξωσχολικές τους δραστηρίοτητες και την διασκέδαση τους και βέβαια τις δουλείες του σπιτιού που φυσικά, δεν τελειώνουν ποτέ (και έχω συμβιβαστεί με αυτό).
Γκρίνια, κλάματα, τσακωμοί, μάχες για ένα παιχνίδι ή την προσοχή μου, σκανταλιές, αταξίες και παράπονα είναι όλα μέσα στο πρόγραμμα, στην ρουτίνα της καθημερινότητας με τα παιδιά.
Η κόρη μου είναι τώρα 4 ετών και όπως καταλαβαίνετε, όταν θέλει κάτι, το θέλει "τώρα"... 
Δεν υπάρχει για εκείνην, όπως και για κανένα παιδάκι της ηλικίας της, το "αργότερα" ή το "σε λίγο". Όπως κάθε νήπιο έτσι και η Μελίνα μου, δεν μπορεί να περιμένει και να κάνει υπομονή! Της είναι τόσο δύσκολο, και την καταλαβαίνω... Ακόμα και τις φορές που χάνω την υπομονή μου, και πάλι την καταλαβαίνω. Υπήρξα κι εγώ κάποτε παιδί και τα παιδιά, καταβάλλονται τόσο από το συναίσθημα της ανυπομονησίας για κάποιο γεγονός ή πράγμα που θέλουν, που χάνουν τελικά την σωστή προοπτική των πραγμάτων και γίνονται νευρικά και ανήσυχα.

Τι σας προτείνω; 

  • Κάθε φορά που το πιτσιρίκι σας ανυπομονεί για κάτι, κάθε φορά που σας βομβαρδίζει με ερωτήσεις για το "πότε" και για το " γιατί όχι ακόμα", ή παραπονιέται και γκρινιάζει γιατί δεν μπορεί να περιμένει, παραμείνετε ψύχραιμοι. Θυμηθείτε τον εαυτό σας σε αυτήν την ηλικία και προσπαθήστε να δείξετε κατανόηση σε αυτήν του την συμπεριφορά. Σε κανέναν μας δεν αρέσει να έχουμε διαρκώς ένα πιτσιρίκι μέσα στα πόδια μας που γκρινιάζει, νευριάζει και φωνάζει, το συναίσθημα της ανυπομονησίας όμως είναι ιδιαίτερα καταπιεστικό για το ίδιο το παιδί. Αν το θυμάστε αυτό, έχετε ήδη κάνει ένα μεγάλο και ουσιαστικό βήμα. 
  • Εξηγήστε στο παιδί σας πως με το να συμπεριφέρεται άσχημα, να νευριάζει και να παραπονιέται δεν κάνει πιο εύκολη την αναμονή για κανέναν.  
  • Διαβάστε μαζί του παραμύθια ή βιβλία που αφορούν στο θέμα της ανυπομονησίας και παροτρύνεται το να κάνει υπομονή - να μάθει δηλαδή να περιμένει χωρίς να διαμαρτύρεται, όπως ακριβώς κάνουν και οι μεγάλοι!  
  • Επίσης, εξηγήστε του πως ο χρόνος περνάει πιο εύκολα όταν παίζει ή ασχολείται με κάτι άλλο - οτιδήποτε αρκεί να μην εστιάζει την προσοχή του σε αυτό που περιμένει.
  • Χρησιμοποιήστε παραδείγματα από την καθημερινότητα σας (ή την παιδική σας ηλικία) για να του δείξετε πως κι εσείς κάνετε συχνά υπομονή και δώστε το σωστό παράδειγμα με τους τρόπους που χειρίζεστε την περίοδο της αναμονής.
  • Με το χρόνο, την υπομονή και την αγάπη σας, τα ξεσπάσματα του θα περιοριστούν αισθητά και καθώς θα μεγαλώνει και θα αρχίζει να αντιλαμβάνεται έννοιες όπως αυτήν της αναμονής και της υπομονής, το τρομερό αυτό συναίσθημα θα σταματήσει να αποτελεί τον καθημερινό σας εφιάλτη.   
 

21 Φεβ 2013

Διδάσκεται η αγάπη;



Γεννιέσαι ή μαθαίνεις ν' αγαπάς; 

Η απάντηση είναι απλή... 
Η αγάπη διδάσκεται από μένα και σένα, τους γονείς, που μέσα από τα χάδια, τις αγκαλιές, τα φιλιά και την γονεϊκή μας φροντίδα, μαθαίνουμε τα παιδιά μας να αγαπάνε την ίδια τους την ύπαρξη.
Η αγάπη διδάσκεται με έργα, με πράξεις, με χειρονομίες και γέλια... 

Όταν αποδεχόμαστε το παιδί μας έτσι όπως ακριβώς είναι, όταν του επιτρέπουμε να είναι ο εαυτός του, όταν του μεταδίδουμε πόσο μοναδικό και ιδιαίτερο είναι, όταν αγκαλιάζουμε τις αποτυχίες του και είμαστε εκεί για να τονώσουμε την πεσμένη του αυτοπεποίθηση, τότε το βοηθάμε ν' αγαπήσει τον εαυτό του και τους ανθρώπους γύρω του. Όσο περισσότερο ασχοληθούμε με την διδαχή της αγάπης, τόσο περισσότερο θ' αγάπησει τον εαυτό του και τους άλλους. 
Μην ξεχνάτε να αγκαλιάζετε τις ανασφάλειες και τους φόβους των παιδιών σας, να είστε πάντα ανοιχτοί στην επικοινωνία μαζί του, να το ακούτε χωρίς να το κρίνετε και να μοιράζεστε μαζί του κάθε στιγμή της ζωούλας του....

Μόνο τότε θα μεγαλώσετε πραγματικά ευτυχισμένα παιδιά... 


 

16 Φεβ 2013

Για όλους τους γονείς

 

"Λέτε: Είναι κουραστικό να συναναστρέφεσαι παιδιά".
 Έχετε δίκιο. 
"Προσθέτετε: Γιατί πρέπει να κατέβεις στο επίπεδο τους, να χαμηλώσεις, να σκύψεις, να λυγίσεις, να γίνεις μικρός." 
Εδώ έχετε άδικο. "Δεν είναι αυτό που κουράζει πιο πολύ. 
Φταίει μάλλον το ότι είστε υποχρεωμένοι να φτάσετε στο ύψος των συναισθημάτων τους. 
Να τεντωθείτε, να μακρύνετε, να σηκωθείτε στις μύτες των ποδιών σας για να μην τα πληγώσετε".

Janusz Korczak.

15 Φεβ 2013

Συμπεριφορές παιδιών και γενικεύσεις


Θεωρία και μοναδικότητα

Συχνά, συναντάω  γονείς που τους απασχολεί μια συγκεκριμένη προβληματική συμπεριφορά του παιδιού τους και επηζητούν απαντήσεις στο πώς να χειριστούν την κατάσταση. "Δεν ξέρω" τους απαντάω, και το εννοώ, όσο παράλογο ή ακραίο κι αν σας ακούγετε. Δεν είναι πως δεν θέλω να βοηθήσω ή πως δεν ξέρω τον τρόπο, το κάθε παιδί όμως είναι μοναδικό, και μοναδική θα πρέπει να είναι και η διαχείριση της προβληματικής του συμπεριφοράς. 
Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει καμιά θεωρία, τεχνική ή συμβουλή που θα μπορούσε να εφαρμοστεί με την ίδια επιτυχία σε όλα τα παιδιά του κόσμου. Το κάθε παιδάκι έχει την δική του προσωπικότητα και ιδιοσυγρασία, τις δικές του εμπειρίες και βιώματα, μεγαλώνει σε μια οικογένεια που διέπεται από συγκεκριμένες αρχές και αξίες, κοινωνικοποιείται και εξελίσσεται μέσα σε μια ιδιαίτερη δομή και κυρίως, διαφέρει από όλα τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του - Γιατί;  
Γιατί καθένα τους είναι ξεχωρίστο και μοναδικό. 
Πως να απαντήσω λοιπόν; Με γενικεύσεις; 

Μα εκεί συναντάμε συνήθως τα μεγαλύτερα λάθη ή τις πιο αναποτελεσματικές επεμβάσεις. Αν δεν γνωρίσεις το παιδί, δεν μελετήσεις τις συνθήκες μέσα στις οποίες μεγαλώνει, δεν σκαλίσεις τον ψυχισμό του και δεν επεξεργαστείς τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος του, τότε πως είναι δυνατόν να βοηθήσεις "αποτελεσματικά";


Δεν λέω πως κακός κάνετε και ψάχνετε απαντήσεις στα καθημερινά προβλήματα που συναντάτε μεγαλώντας τα παιδιά σας. Λέω απλά πως, θα πρέπει με κριτική σκέψη να επεξεργάζεστε όσα γράφονται και ακούγονται από τα μεσα μαζικής ενημέρωσης και τον τύπο σχετικά με την υγιή ανάπτυξη του παιδιού σας και την αντιμετώπιση των προβληματικών του συμπεριφορών. Αφουγγραστείτε τις ανάγκες  και τις σκέψεις του δικού σας παιδιού πριν υοθετήσετε την συμβουλή - συνταγή επιτυχίας που σας πρότείνει ο φίλος, γνωστός, δημοσιογράφος, συγγραφέας. Εσείς και μόνο εσείς μπορείτε να βρείτε τα βαθύτερα αίτια που πυροδοτούν την αντίδραση του παιδιού σας - τότε και μόνο τότε μπορεί να γίνει ουσιαστική παρέμβαση και να έχουμε το θεμιττό για όλους αποτέλεσμα. Διαφορετικά, κανένας ψυχολόγος και καμιά θεωρία δεν μπορεί να απαντήσει στα ερωτήματα σας χωρίς να μελετήσει "τον χάρτη" της ζωής του παιδιού σας.