1 Απρ 2012


Η ερώτηση για τον μήνα Απρίλιο είναι:

«Τι είναι για σένα η αισιοδοξία;»


Περιμένω της απαντήσεις σας μέχρι 30-04-2012 στο email: mairakaripoglou@gmail.com
Δίπλα στο θέμα συμπληρώστε ‘απάντηση για τον μήνα Απρίλιο’.



Οι απαντήσεις για τον μήνα Μάρτιο είναι:

Ευτυχία είναι….

«Ευτυχία είναι να είναι υγιείς όσοι αγαπάς και σε αγαπούν!!!!!!!!!!!»

Να μοιράζεσαι την ζωή σου με τους ανθρώπους που αγαπάς» (Μαρία 32 ετών)

«Ευτυχία είναι να κοιμάσαι ήσυχος και ξένοιαστος τις νύχτες» (Αλέξανδρος, 38 ετών).

«Ευτυχία είναι να σε νοιάζονται και να σε καταλαβαίνουν οι πιο δικοί σου άνθρωποι…» (Ανώνυμο)

«Ευτυχία είναι να ξυπνάς και να κοιμάσαι δίπλα σε έναν άνθρωπο που εύχεται να κοιμάται και να ξυπνάει δίπλα σου για το υπόλοιπο της ζωής του» (Ανώνυμο).

«Ευτυχία είναι να σου λέει σ’ αγαπώ το παιδί σου κοιτώντας σε στα μάτια» (Αντωνία, 29 ετών).

«Ευτυχία είναι να χαμογελάς και να αντέχεις ακόμα και την πιο σκληρή μέρα» (Παντελής, 39 ετών).

«Ευτυχία είναι να είσαι υγιής εσύ και όσοι αγαπάς» (Ειρήνη, 28 ετών).

«Ευτυχία είναι να ατενίζεις με αισιοδοξία το μέλλον» (Ανώνυμο).  

ΠΡΟΧΩΡΑ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΦΟΒΑΣΑΙ...


ΤΟΛΜΗΣΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ!

Μιλάω, ακούω, συναισθάνομαι καθημερινά ανθρώπους που ζουν άδειες ζωές, σέρνουν τον κορμί και το μυαλό τους σε καταστάσεις που τους κάνουν δυστυχισμένους… κι όμως… «επιλέγουν» να διαιωνίζουν τις συνθήκες που τους προκαλούν την δυστυχία. Γιατί; Απλούστατα επειδή φοβούνται να αναλάβουν την ευθύνη της ζωής και των επιλογών τους. Έτσι, μένουν προσκολλημένοι σε δουλειές, γάμους, σχέσεις, και συνθήκες που τους στερούν την ευτυχία και μια ζωή που αξίζει να ζει κανείς. Αποδίδοντας σε εξωγενείς όπως λέμε παράγοντες (δηλαδή σε παράγοντες που δεν αφορούν τις δικές μας επιλογές και αποφάσεις) την ευθύνη για ότι μας συμβαίνει ή δεν μας συμβαίνει, οδηγούμαστε σε ένα τέλμα. Αντίθετα, αν επιλέξουμε να κοιτάξουμε κάτω από την επιφάνεια και να συνειδητοποιήσουμε τα «κρυφά ανταλλάγματα» αυτό το «βόλεμα» που λέμε σε μια κατάσταση, θα καταφέρουμε να τα προσπεράσουμε και να αναλάβουμε την ευθύνη της ζωής μας. Για να καταλάβετε καλύτερα την λογική μου, αρκεί να σκεφτείτε τις φορές που θα θέλατε να κάνετε αλλαγές σε κάποιον τομέα της ζωής σας, αλλά ο φόβος για την έκβαση των πραγμάτων, σας κρατούσε στάσιμους.    
Δεν είναι εύκολο… συμφωνώ. Αν δεις όμως αυτό που σε περιμένει στην αντίπερα όχθη θα δελεαστείς. Προσωπικά πιστεύω πως αξίζει τον κόπο να στερηθείς την βολή σου για χάρη της ευτυχίας. 

«Συγνώμη…»


Η δύναμη της συγνώμης.

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ζητάνε συγνώμη, δεν αναλαμβάνουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί και έτσι καταλήγουν να βουλιάζουν στην μοναξιά και την απελπισία. Υπάρχουν κάποιοι άλλοι που ακόμα κι αν τους πάρει καιρό, έρχεται κάποια στιγμή η μέρα που κάνουν τον απολογισμό τους και παραδέχονται τα λάθη και τις αδικίες της ζωής τους.
Για μένα προσωπικά, όσο δύσκολο κι αν είναι σε κάποιους να παραδεχθούν πως «μονός καυγάς δεν γίνεται», η αλήθεια είναι πως δεν γίνεται. Όταν μια σχέση κλονίζεται, «φταίνε και οι δυο»…κάποιος περισσότερο, κάποιος λιγότερο, δεν έχει άλλωστε αυτό σημασία. Το μόνο που έχει πραγματικά, είναι να βρεις την ωριμότητα και την ανωτερότητα να κοιτάξεις το πρόβλημα κατάματα και να επικοινωνήσεις με τον άλλο τα «νιώθω» και τα «θέλω» σου. Να πάρεις την ζωή στα χέρια σου και ναι, να ζητήσεις συγνώμη για ότι ακόμα και άθελα σου ενόχλησε ή στεναχώρησε τον άλλο. Αυτός είναι ο δρόμος και όποιος επιθυμεί να έχεις φίλους και συγγενείς γύρω του, οφείλει να τον ακολουθήσει. Άλλωστε η συγχώρεσε δεν είναι αδυναμία – αντίθετα είναι δύναμη ψυχής ενός ανθρώπου που δεν αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους ούτε βάζει μικρο-εγωισμούς πάνω από τις ανθρώπινες σχέσεις της ζωής του. Η συγνώμη έχει τεράστια δύναμη… Τολμήστε…Για να ξαναβρεθείτε με εκείνους τους «λίγους» που έχουν πραγματική αξία για εσάς αλλά κάπου στον δρόμο χαθήκατε!