31 Ιαν 2012

Μήνας Ιανουάριος

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012

Ελπίδα είναι:

«Να μπορείς να στέκεσαι όρθιος ακόμα και όταν είσαι χαμένος στα σκοτάδια της ψυχής σου και δεν υπάρχει φάρος ούτε άγκυρα για να πιαστείς»! (Μαρία Κ. 32 ετών)

«Δεν ξέρω τι είναι η ελπίδα…ίσως αυτή η δύναμη που βρήκα μέσα μου για να συνεχίσω όταν όλοι και όλα μου φώναζαν – παραιτήσου» (Αλεξάνδρα, 38 ετών).

«Οι ελπίδες είναι τα όνειρα όσων δεν κοιμούνται» (Ρ. Π. 32ετών).


«To μεγαλύτερο κίνητρο για κάθε έργο που αρχίζει είναι η ελπίδα και ο έρωτας. 
Ο έρωτας δείχνει το δρόμο και η ελπίδα τον ακολουθεί από κοντά. Ο έρωτας σχεδιάζει τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει το έργο, και η ελπίδα ζητάει τη βοήθεια της τύχης» (Ανώνυμο).


«Η ελπίδα, όπως και η πίστη, δεν είναι τίποτα αν δεν είναι θαρραλέα» (Ανώνυμο).


«Ένα δυνατό μυαλό πάντα ελπίζει, και έχει λόγους να ελπίζει» (Ανώνυμο).

«Δεν υπάρχει πιο ανακουφιστικό αίσθημα απ' την ελπίδα» ((Ανώνυμο)

«Είναι ευχάριστο να παρατείνεται η ζωή του ανθρώπου με όμορφες ελπίδες, που με χαρά και αισιοδοξία γεμίζουν την ψυχή» (Ανώνυμο)

«Η ελπίδα ατέλειωτα ανθίζει στο ανθρώπινο στήθος» (Ανώνυμο)

«Η ελπίδα είναι ο καλύτερος γιατρός που έχω γνωρίσει» (Ανώνυμο)

«Η ελπίδα είναι το μόνο καλό που είναι κοινό σ' όλους τους ανθρώπους. 
Κι εκείνοι ακόμα που δεν έχουν τίποτα την κατέχουν» (Ανώνυμο)


«Η ελπίδα η μόνη ευνοϊκή θεότητα που έμεινε ανάμεσα στους ανθρώπους. 
Οι άλλες μας έχουν εγκαταλείψει κι ανέβηκαν στον Όλυμπο... 
Μα ο άνθρωπος, όσο βλέπει το φως του ήλιου, χαίρεται τα αγαθά της ελπίδας» (Ανώνυμο)


«Η ελπίδα που διαψεύστηκε, καταθλίβει κι αποθαρρύνει» (Ανώνυμο)


«Η ελπίδα, όσο απατηλή κι αν είναι, μας χρειάζεται 
τουλάχιστον για να μας οδηγεί στο τέλος της ζωής από ένα δρόμο ευχάριστο» (Ανώνυμο)


«Θάρρος, φίλε μου, μπορεί η αυριανή μέρα να σου είναι πιο ευνοϊκή. 
Όσο υπάρχει ζωή, υπάρχει και ελπίδα» (Ανώνυμο)


«Οι ελπίδες είναι τα όνειρα όσων δεν κοιμούνται» (Ανώνυμο)


«Οι περισσότερες επιθυμίες συνοδεύονται από κάποια ηδονή. 
Γιατί οι άνθρωποι, είτε γιατί θυμούνται εκείνα που απόκτησαν, 
είτε γιατί ελπίζουν πως θα τ' αποκτήσουν, νοιώθουν κάποια ηδονή» (Ανώνυμο)


«Όσο λιγότερο αξίζει ένα πράγμα, τόσο λιγότερο τολμάει κανείς να ελπίζει» (Ανώνυμο)


«Όσο υπάρχει ζωή, υπάρχει κι ελπίδα» (Ανώνυμο)


«Όσοι υποφέρουν δεν έχουν άλλη παρηγοριά απ' την ελπίδα» (Ανώνυμο)


«Πάνω στην ελπίδα πρέπει οι σώφρονες να στηρίζουν τη ζωή τους» (Ανώνυμο)


«Ρώτησαν τον Αριστοτέλη: "Τι είναι ελπίδα;" Κι αυτός απάντησε: "Το όνειρο ενός ξυπνητού ανθρώπου."» (Ανώνυμο)


«Ωραίες να 'ναι όλες οι ελπίδες σου, και θα 'σαι ευτυχισμένος και στην ειρήνη και στον πόλεμο.» (Ανώνυμο)


«Ως και την ώρα της απελπισίας, δεν μένει στο βάθος της καρδιάς 
μια ελπίδα που σιγοκαίει;» (Ανώνυμο)


« Η ελπίδα είναι το Α και το Ω στην ζωή μας. 
Χωρίς την ελπίδα δεν υπάρχει ζωή. Είναι αδύνατον χωρίς αυτήν να ζήσουμε και να προχωρήσουμε» 
(Μ. 58 ετών).

«Δεν πρέπει να χάνουμε ποτέ την ελπίδα μας» (Κάλλιστος, 32 ετών).

«Ζούμε για να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο 
σε όλους τους τομείς της ζωής μας»(Καίτη, 68 ετών).

«Η ελπίδα είναι μια ανάγκη. Αλίμονο αν χάσουμε ή αν πάψουμε να ελπίζουμε. 
Χαθήκαμε» (Μαίρη, 58 ετών).

27 Ιαν 2012

Τσακωμοί μεταξύ αδερφών

Διαφωνίες και τσακωμοί μεταξύ αδερφών.
«Αυτό το πήρα εγώ πρώτος…» λέει ο μεγάλος, «όχι εγώ το θέλω» φωνάζει η μικρή και το ματς ξεκινάει. Φωνές, κλάματα, παράπονα απειλές κτλ κτλ. Ωστόσο, μετά από λίγο, αγκαλιάζονται και λέει το ένα στο άλλο: «σ’αγαπάω». Έτσι έχουν τα πράγματα όταν έχει δυο παιδιά και ιδιαίτερα όταν έχουν μικρή διαφορά ηλικίας μεταξύ τους. Τα ερωτήματα βέβαια που μας βασανίζουν είναι πάντα τα ίδια:
Γιατί να τσακώνονται;
Γιατί δεν μπορούν να παίζουν πάντα αγαπημένα;
 Έχουμε κάνει εμείς κάποιο λάθος στην ανατροφή τους;
Όλες αυτές οι σκέψεις είναι απόλυτα φυσιολογικές. Ασφαλώς θα ήταν υπέροχο να μην τσακώνονται ποτέ και να παίζουν πάντα ήρεμα κι αγαπημένα, αυτό όμως είναι ανέφικτο. Πάει κόντρα στην πραγματικότητα που θέλει τα παιδιά να διεκδικούν και να ορίζουν τον εαυτό τους μέσα από τις συγκρούσεις με τα αδέρφια τους. Πιο συγκεκριμένα, οι τσακωμοί τους είναι ευεργετικοί για τα ίδια τα παιδιά, καθώς μαθαίνουν έτσι πώς να επιλύουν και να αντιμετωπίζουν τις συγκρούσεις, να διαχειρίζονται τον θυμό και τον εκνευρισμό τους, να υποστηρίζουν τα «θέλω» και τις επιθυμίες τους, και να συνυπάρχουν με τους άλλους. Είναι ένας τρόπος κοινωνικής μάθησης και ανάπτυξης δεξιοτήτων που θα τους φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες σε όλη τους την ζωή. Άλλωστε, οι καυγάδες δεν ακυρώνουν την αδελφική αγάπη. Αυτή είναι πάντα παρούσα και πάντα δυνατή. 
Οι αιτίες του καβγά
        Η διεκδίκηση της αγάπης και της προσοχής των γονιών τους. Τα αδέρφια καλούνται να μοιραστούν τους γονείς τους, διεκδικώντας τι άλλο, από την αποκλειστικότητα των δυο αυτών ανθρώπων. Από την διεκδίκηση της αποκλειστικότητας ξεκινάει συνήθως η ανταγωνιστικότητα μεταξύ τους, που μπορεί να αρχίσει από πολύ μικρή ηλικία.
        Οι διακρίσεις που κάνουν κάποιες φορές οι γονείς (συνήθως ασυνείδητα), πυροδοτούν έντονες αντιπαραθέσεις. Η εύνοια δηλαδή που μπορεί να δείξουμε άθελα μας στο ένα από τα δυο παιδιά, δημιουργεί ένταση και αρνητικά συναισθήματα.
        Ας μην ξεχνάμε και την αναζήτηση ταυτότητας των παιδιών. Το κάθε παιδί καθώς μεγαλώνει προσπαθεί να προσδιορίσει τον εαυτό του και να διαφοροποιηθεί από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Κι αυτό κάποιες φορές αποτελεί αιτία σύγκρουσης. Η δομή και ο τρόπος λειτουργίας της οικογένειας παίζει καθοριστικό ρόλο σε αυτήν την περίπτωση. Βοηθήστε τα παιδιά σας να μάθουν να διαχειρίζονται με αποδεκτούς τρόπους το θυμό και τις διαφωνίες τους, θεσπίστε κανόνες αποδεκτής συμπεριφοράς στο σπίτι σας, και προσπαθήστε να χτίσετε το κλίμα που θέλετε για σας και τα παιδιά σας.
Ποιος φταίει;
Δεν νομίζω να υπάρχουν αδέρφια που δεν τσακώνονται ποτέ. Ωστόσο, οι καυγάδες είναι πιο συχνοί ανάμεσα σε αδέρφια που έχουν μικρή διαφορά ηλικίας ή είναι του ίδιου φύλλου. Αυτό οφείλετε, σύμφωνα με τους ειδικούς στο ότι έχουν πολλά να μοιραστούν, έχουν παρόμοιες αν όχι ίδιες ανάγκες, κοινά δικαιώματα και υποχρεώσεις με συνέπεια να αναπτύσσετε ένα ανταγωνιστικό κλίμα ανάμεσα τους. Τα παιδιά μου έχουν μικρή διαφορά ηλικίας και έτσι το φαινόμενο των τσακωμών ανάμεσα τους είναι καθημερινό. Ο μεγάλος καταπιάνεται με μια δραστηριότητα ή ένα παιχνίδι και την ίδια ακριβώς στιγμή θέλει και η μικρή να κάνει το ίδιο. Τραβάνε, φωνάζουν, διεκδικούν, θυμώνουν, βάζουν τα κλάματα με απώτερο πάντα σκοπό να τραβήξουν την προσοχή πάνω τους και να κερδίσουν την «μάχη».
Γιατί συμβαίνει αυτό;  Η αλήθεια είναι, πως συνήθως το μεγαλύτερο παιδί βιώνει τον ερχομό του δεύτερου ως απειλεί για όσα είχε μάθει να απολαμβάνει κατά αποκλειστικότητα. Παιχνίδια, χάδια, αγκαλιές από την μαμά και τον μπαμπά. Αυτό του δημιουργεί συναισθήματα θυμού και ζήλιας, καθώς και ενοχές για όσα νιώθει για το αδερφάκι του. Συχνά αν όχι πάντα, η επιθετικότητα του οφείλετε σε αυτούς ακριβώς τους λόγους. Σε αντίθεση με το πρωτότοκο παιδί, το μικρότερο, απολαμβάνει την στοργή και την αγάπη των γονιών του παράλληλα όμως δέχεται και την επιθετικότητα, την κοροϊδία και την απόρριψη από το αδερφάκι του. Η σύγκριση με τον/την αδερφή του που είναι βέβαια πιο δυνατή και ικανή απ’ ότι το ίδιο, πυροδοτεί την ένταση και τους τσακωμούς από πλευράς του Βενιαμίν της οικογένειας.
Πότε να ανησυχήσετε
Η ζήλια και ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα αδέρφια είναι φυσιολογικός. Όλα τα αδέρφια τσακώνονται και μετά από λίγο ξεχνάνε τις όποιες διαφορές τους και παίζουν αγαπημένα και ήρεμα. Ασφαλώς χρειάζονται από πλευράς μας πολλά αποθέματα υπομονής έτσι ώστε να μπορέσουμε να διαχειριστούμε το αρνητικό κλίμα που δημιουργείτε κάθε φορά που τσακώνονται. Τα προβλήματα ξεκινάνε όταν η ένταση και η αντιπαράθεση διαρκεί πολύ, ο θυμός δεν ξεθυμαίνει γρήγορα και φέρονται εκδικητικά ακόμα και μέρες μετά το περιστατικό. Αν η εχθρική τους συμπεριφορά ξεπερνάει τα όρια, φωνάζουν και χτυπάνε το ένα το άλλο τότε πρέπει να αναλάβετε δράση. Καλό θα ήταν σε τέτοιες περιπτώσεις να θεσπίσετε αυστηρούς κανόνες αποδεκτής και μη συμπεριφοράς που θα τηρείτε πιστά και συστηματικά τόσο εσείς όσο και όσοι συμμετέχουν στην ανατροφή των παιδιών.
Μαθήματα καλής συμπεριφοράς μεταξύ αδερφών
        Βοηθήστε τα παιδιά σας να μάθουν ν’ ακούν, να σέβονται και να καταλαβαίνουν την πλευρά του άλλου, όσο διαφορετική κι αν είναι από την δική τους.
        Μάθετέ τα να διεκδικούν αυτό που θέλουν με αποδεκτούς τρόπους.
        Βοηθήστε τα να μάθουν να εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους χωρίς να στεναχωρούν τους άλλους.
        Εξηγήστε τους ποιες συμπεριφορές θεωρείτε αποδεκτές και ποιες όχι και καθορίστε από πριν ποιες θα είναι οι συνέπειες όταν καβγαδίζουν.
        Δείξτε με τη δική σας συμπεριφορά ότι μπορείτε να διαχειριστείτε την διαφωνία σας με κάποιον με ήπιο και όμορφο τρόπο.  
Να αντιδράσω όταν τσακώνονται; Κι αν ναι πως;
        Στους «δικούς μας» τσακωμούς, συνήθως προσπαθώ να μην αναμιγνύομαι αμέσως μόλις ξεσπάσει ο καυγάς. Πολλές φορές συμβαίνει να τα βρουν από μόνα τους χωρίς να χρειαστεί καν να επέμβω.
        Βέβαια υπάρχουν και οι περιπτώσεις εκείνες που ο μεγάλος μου θα σπρώξει την μικρή, εκείνη θα τον χτυπήσει και ασφαλώς η μαμά Μαρία θα τρέξει για να τους θυμίσει πως αγαπάμε ο ένας τον άλλο και εκφράζουμε με ηρεμία τα «θέλω» μας.
        Την ώρα του καβγά δεν είναι βέβαια σε θέση να ακούσουν συμβουλές. Προσπαθώ να τα ηρεμίσω και όταν αυτό συμβεί, ξεκινάω μια ωραία κουβέντα μαζί τους για το περιστατικό που προκλήθηκε και για τις επιλογές αντίδρασης που είχαν. Επίσης, τους θυμίζω τους «κανόνες του σπιτιού μας» και τις συνέπειες της μη αποδεκτής συμπεριφοράς «τσακώνομαι». Η λέξη κλειδί σε αυτήν την περίπτωση είναι η «σταθερή» επιβολή της «τιμωρίας».
        Αν η ένταση παρατείνετε, συνήθως η καλύτερη μέθοδος είναι αυτή της απομάκρυνσης τους. Εγώ συνηθίζω να πηγαίνω τον Γιάννη στο δωμάτιο του και την Μελίνα στην κουζίνα μέχρι να ηρεμήσουν και να ξεχαστούν. Και φτου κι από την αρχή…

24 Ιαν 2012

Θετικές Δηλώσεις!

Η δύναμη της καταφατικής φιλοσοφίας!

Η δύναμη των θετικών δηλώσεων είναι εκπληκτική. Όσο απλοϊκό κι αν σας φαίνεται, οι θετικές δηλώσεις, όταν επαναλαμβάνονται καθημερινά, μας βοηθούν να απεγκλωβιστούμε από ένα κομμάτι του εαυτού μας, που μας οδηγεί σε μια ζωή γεμάτη μιζέρια, ζήλια, ματαιότητα, αισθήματα κατωτερότητας και ανεπάρκειας, θλίψη και φόβο. Όσο περίεργο κι αν ακούγετε, έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι, ακόμα κι αν αρχικά δεν πιστεύουμε στην δύναμη των θετικών δηλώσεων, επαναλαμβάνοντας τες συστηματικά, εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας να σκέφτεται θετικά και αισιόδοξα. Αντικαθιστούμε δηλαδή μέσα μας, τον παλιό και "προβληματικό" τρόπο σκέψης μας, που μας παγιδεύει σε μια πραγματικότητα γεμάτη φόβο, θλίψη και μιζέρια και τον οδηγούμε σε έναν χώρο που υπάρχει μέσα μας και πρεσβεύει τις θετικές αξίες μας όπως για παράδειγμα την χαρά, την δημιουργικότητα, την αυτοπεποίθηση, την αισιοδοξία, την έμπνευση, την γαλήνη, την δύναμη, την αγάπη και την συμπόνια.

Διαλέξτε όποιες από τις παρακάτω δηλώσεις σας αγγίζουν περισσότερο και επαναλάβετε τις καθημερινά για όσο χρόνο χρειαστεί. Μπορείτε ακόμα να διαβάζετε τον κατάλογο των δηλώσεων και να παρατηρείτε πως νιώθετε. 

Think Positive κάνει καλό στην ψυχική σας υγεία!!!

  • Φροντίζω τον εαυτό μου με αγάπη
  • Τιμώ και καλλιεργώ τη σχέση με τον εαυτό μου
  • Εκφράζω την αγάπη μου καθημερινά
  • Δημιουργώ ένα όμορφο περιβάλλον για την οικογένειά μου
  • Μαθαίνω στα παιδιά μου την αξία τού να ζουν σύμφωνα με τις αρχές και τις αξίες τους
  • Κάνω επιλογές που με βοηθούν να ισορροπώ τους διαφορετικούς μου ρόλους
  • Καλλιεργώ την οικειότητα με τον σύντροφό μου
  • Απελευθερώνω από τη ζωή μου ό,τι δεν χρειάζομαι πια
  • Αξιοποιώ δημιουργικά τα ταλέντα και τις ικανότητές μου
  • Σέβομαι και τηρώ τις υποσχέσεις που δίνω.
  • Γελάω εύκολα και συχνά!
  • Μαθαίνω στα παιδιά μου να είναι ανεξάρτητα και να στηρίζονται στα πόδια τους από νωρίς
  • Είμαι ελαστική και ευέλικτη, όχι τελειομανής!
  • Λέω πάντα την αλήθεια με αγάπη
  • Θέτω υγιή όρια στη διαχείριση του χρόνου μου
  • Λέω «όχι» με αγάπη όταν χρειάζεται
  • Αγκαλιάζω τις αλλαγές και είμαι ανοιχτή στο καλό που φέρνουν στη ζωή της οικογένειάς μου
  • Φροντίζω τη σωματική, ψυχική και πνευματική μου υγεία με κάθε τρόπο
  • Αναζητώ με πίστη και αγάπη δημιουργικές λύσεις στις προκλήσεις της ζωής
  • Μαθαίνω καινούργια πράγματα. Καλλιεργώ την αγάπη για μάθηση και υποστηρίζω την προσωπική ανάπτυξη για κάθε μέλος της οικογένειας
  • Αποδέχομαι απόλυτα τον εαυτό μου.
  • Τον αγαπώ όπως είναι και με αγαπά.
  • Αποδέχομαι τα συναισθήματά μου.
  • Κάθε στιγμή κάνω το καλύτερο.
  • Χαίρομαι που γεννήθηκα, υπάρχω, είμαι στη ζωή.
  • Τρέφομαι υγιεινά.
  • Είμαι απόλυτα ισορροπημένος.
  • Είμαι απόλυτα ευτυχισμένος.
  • Είμαι όμορφος άνθρωπος γεμάτος αγάπη για τη ζωή.
  • Έχω χαρά και αισιοδοξία.
  • Ο νους μου είναι θετικός.
  • Ο νους μου είναι συγκεντρωμένος και δημιουργικός.
  • Είμαι ο δημιουργός της ζωής μου.
  • Έχω στόχους.
  • Έχω ιδανικά.
  • Είμαι γεμάτος υγεία και χαρά.
  • Ο κόσμος είναι ένα πολύ όμορφο μέρος για να ζω.
  • Έχω υπομονή και κατανόηση.
  • Οι Άγγελοι του Θεού είναι κοντά μου και με προστατεύουν.
  • Όλες οι σχέσεις μου τώρα είναι ευχάριστες, τρυφερές, αγαπημένες.
  • Όσο αγαπώ εμένα αγαπώ εσένα.
  • Συγχωρώ κι ελευθερώνομαι.
  • Συγχωρώ κι ελευθερώνω.
  • Ότι χρειάζομαι τώρα μέσα μου είναι.
  • Έχω χρήματα για να καλύπτω τις ανάγκες μου.
  • Το σύμπαν με αγαπά και μου προσφέρει αδιάκοπα.
  • Σήμερα είναι μια μέρα ευλογημένη, όμορφη, γεμάτη αγάπη.
  • Είμαι ένα τέλειο σύνολο.
  • Θα τα βγάλω πέρα ότι κι αν παρουσιαστεί στην ζωή μου
  • Χτίζω μια υπέροχη ζωή          
  • Θα το κάνω κι ας φοβάμαι
  •  Όλα βαίνουν καλώς

21 Ιαν 2012

12 λόγοι διαφωνίας των γονέων


Οι 12 πιο συνηθισμένοι λόγοι που φέρνουν τους γονείς σε διαφωνία:

©      Η διατροφή του παιδιού – συνήθως ο ένας από τους δυο επιθυμεί να αποφεύγει τα σνακ και την ζάχαρη, ενώ ο άλλος είναι πιο ελαστικός.
©      Η ακαταστασία του σπιτιού – ο ένας δεν αντέχει τα παιχνίδια και τα ψίχουλα στο σαλόνι, ο άλλος είναι πιο ανεκτικός.
©      Η ένδυση του παιδιού – ο ένας αγχώνεται να μην κρυώσει και το ντύνει σαν κρεμμύδι, ο άλλος πιστεύει πως και το πολύ κουκούλωμα δεν κάνει καλό.
©      Η διαγωγή του παιδιού εκτός σπιτιού – ο ένας πιστεύει πως κάποιες συμπεριφορές είναι φυσιολογικές για την ηλικία του και τις αντιμετωπίζει με υπομονή και χιούμορ, ενώ ο άλλος, ταράζεται κάθε φορά που σκέφτεται τι θα λέει ο κόσμος βλέποντας για παράδειγμα το παιδί του, να σκουπίζει την μύτη με το μανίκι του.
©      Οι διάλογοι των ενηλίκων – ο ένας πιστεύει πως πρέπει να προσέχουν πάρα πολύ ως προς τις λέξεις που χρησιμοποιούν όταν μιλάνε, ο άλλος είναι πιο χαλαρός και συχνά του ξεφεύγουν λέξεις ή προτάσεις ακατάλληλες για ανηλίκους.
©      Η ώρα του ύπνου – ο ένας είναι ελαστικός και υπομονετικός, «θα πάει όταν νυστάξει» ενώ ο άλλος προσπαθεί να θεσπίσει μια ρουτίνα ύπνου.
©      Η τηλεόραση – τα ηλεκτρονικά παιχνίδια – ο ένας είναι αρκετά ελαστικός με συνέπεια το παιδί να βλέπει μα τις ώρες τις αγαπημένες του σειρές ή να παίζει ηλεκτρονικά, ενώ ο άλλος προσπαθεί να θεσπίσει τον κανόνα της 1 ώρας.
©      «Μην το κακομαθαίνεις». Αυτή είναι μια έκφραση που ακούμε συχνά μεταξύ ζευγαριών. Ο ένας προσπαθεί να μην αγοράζει πολλά δώρα και παιχνίδια στο παιδί, να μην του κάνει όλα τα χατίρια και να του μάθει να είναι ένας ευσυνείδητος καταναλωτής, ενώ ο άλλος δεν χάνει ευκαιρία για να κακομαθαίνει το πιτσιρίκι του κάνοντας του όλα τα χατίρια και αγοράζοντας του διαρκώς μικροδωράκια και ζαχαρώδη.
©      Οι ελευθερίες του παιδιού – ο ένας θεωρεί ότι το παιδί μπορεί να χρησιμοποιεί όλους τους χώρους του σπιτιού και τα αντικείμενα που το περιβάλλουν ενώ ο άλλος δεν αντέχει να το βρίσκει να παίζει με τις κατσαρόλες και να χρησιμοποιεί τον καναπέ για τραμπολίνο.
©      Η ασφάλεια του παιδιού – ο ένας είναι γονιός του «πρόσεχε» ενώ ο άλλος γονιός του «προχώρα». Κάποιες φορές ο ένας από τους δυο θέλει να αφήσει αρκετό χώρο στο παιδί για να εξερευνήσει το περιβάλλον του και να δοκιμάσει τις δυνάμεις και τις αντοχές του ενώ ο άλλος, πλημμυρισμένος από άγχος, φόβο και ανησυχία για την ασφάλεια του παιδιού, του στερεί ένα από τα μεγαλύτερα του δικαιώματα – αυτό της ελευθερίας (μέσα πάντα σε φυσιολογικά πλαίσια).
©      Η διαπαιδαγώγηση του – ο ένας είναι της μοντέρνας σχολής και προσπαθεί με κανόνες και όρια να διαπαιδαγωγήσει το παιδί ως προς τις αποδεχτές και μη συμπεριφορές ενώ ο άλλος χάνει εύκολα την ψυχραιμία του, φωνάζει και προσπαθεί να επιβάλλει την τάξη με αυταρχικό τρόπο.
©      Τα λεγόμενα προς το παιδί – ο ένας αποφεύγει τους χαρακτηρισμούς, τις διακρίσεις, τις ετικέτες, τις απειλές και τις προσβολές ενώ ο άλλος δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει την επίδραση όλων αυτών στον ψυχισμό του παιδιού με συνέπεια, κάποιες φορές να μην προσέχει τα λόγια του.      

20 Ιαν 2012

Διαφωνίες γονέων για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών

Ο "Καλός" και ο "Κακός" μπάτσος του σπιτιού!



Όλο και πιο συχνά ακούω ιστορίες νέων ζευγαριών, που μετά τον ερχομό του πρώτου τους παιδιού, καυγαδίζουν συνέχεια και δεν μπορούν να βρουν μια κοινή γραμμή διαπαιδαγώγησης του. Σύμφωνα με μια έρευνα στις ΗΠΑ, το 90% των ζευγαριών που πήραν μέρος, δήλωσαν ότι διαφωνούν και τσακώνονται πολύ συχνότερα από τότε που απέκτησαν παιδί. 
Είναι λοιπόν αναμενόμενο, και σε γενικές γραμμές φυσιολογικό, να υπάρχουν διαφωνίες και εντάσεις μεταξύ των δυο συντρόφων, αναφορικά στην ανατροφή και στην διαπαιδαγώγηση του πιο σημαντικού ανθρώπου της ζωής τους - του παιδιού τους. 


Γιατί συμβαίνει όμως αυτό;

Απλούστατα γιατί είναι δυο διαφορετικοί χαρακτήρες, με διαφορετικές αξίες και πεποιθήσεις, διαφορετικές εμπειρίες και βιώματα. Επίσης, είναι δυο άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει σε διαφορετικά περιβάλλοντα, με διαφορετικούς γονείς, δασκάλους, φίλους και διαφορετικές πρακτικές διαπαιδαγώγησης. 
Αυτοί οι δυο άνθρωποι, εσείς, καλείστε να κάνετε το καλύτερο δυνατό για να μεγαλώσετε ένα ευτυχισμένο και ισορροπημένο παιδί. Ωστόσο, συχνά τα δικά σας πιστεύω και θέλω, έρχονται σε αντιπαράθεση με αυτά του συντρόφου σας. Διαφωνείτε σε θέματα που αφορούν απλά καθημερινά πράγματα, όπως το πόσο ζεστά πρέπει να ντυθεί στο σχολείο, μέχρι πιο σύνθετα, όπως την τήρηση της τιμωρίας που του έχετε επιβάλει γιατί αθέτησε έναν από τους κανόνες του σπιτιού σας. Αρκετές φορές, η μαμά παίρνει τον ρόλο του "κακού μπάτσου" και ο μπαμπάς του "καλού" που τείνει  να είναι και ο πιο ελαστικός της υπόθεσης. Αυτή η κατάσταση ασφαλώς δεν αρέσει σε κανέναν, αφού φθείρει τόσο την σχέση σας όσο και τον ψυχισμό του παιδιού σας.


Διαφωνίες STOP



  • Παρόλο που κάποιες φορές δεν είναι εύκολο να παραβλέψετε αυτό που δεν σας αρέσει, που δεν αποδέχεστε ή που δεν συμφωνείτε, για το καλό του παιδιού σας πρέπει να το κάνετε. 
  • Προσπαθήστε να βρείτε χρόνο έτσι ώστε να συζητήσετε με τον σύντροφο σας τις αξίες, τα πιστεύω, τις πεποιθήσεις σας και την γραμμή διαπαιδαγώγησης που θα θέλατε να ακολουθήσετε στα παιδιά σας. 
  • Μάθετε να ακούτε ο ένας τον άλλο και να σέβεστε τις απόψεις του/της. 
  • Βρείτε κάποιους κανόνες που θα συμφωνήσετε να θεσπίσετε στο σπίτι σας. Η αυστηρή τήρηση τους, θα είναι η δέσμευση και των δυο σας.
  • Κάθε φορά που πάει κάτι στραβά, μην επιπλήττετε την συμπεριφορά του συντρόφου σας μπροστά στο παιδί. Κάντε του ένα νεύμα και πηγαίνετε σε κάποιο άλλο δωμάτιο να συζητήσετε το πρόβλημα που έχει παρουσιαστεί. Αν αυτό δεν είναι εφικτό την δεδομένη στιγμή, περιμένετε μέχρι το βράδυ που θα μπορέσετε με την ησυχία σας να συζητήσετε τα γεγονότα και τις επιλογές διαχείρισης τους εκ νέου.
  • Να θυμάστε πως αγαπιέστε και προσπαθείτε και οι δυο να πετύχετε το ίδιο πράγμα - να μεγαλώσετε σωστά τα παιδιά σας έστω κι αν ο δρόμος που ακολουθείτε είναι διαφορετικός. Με τους καυγάδες και τις φωνές, τίποτα δεν επιλύεται - αντιθέτως τα προβλήματα διογκώνονται. Προσπαθήστε να μοιραστείτε τις ανησυχίες και τους φόβους σας, να είστε ήρεμοι και να δουλέψετε ομαδικά προς την επίτευξη του στόχου σας.


Οι διαφωνίες γονέων οδηγούν σε προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών




  • Όταν διαφωνείτε μπροστά στο παιδί για την ανατροφή και τα όρια/κανόνες που έχετε θέσει, του μεταφέρετε αντικρουόμενα μηνύματα και το μπερδεύεται. Δεν ξέρει ποιο είναι το σωστό και το λάθος, ποια συμπεριφορά είναι αποδεκτή και ποια όχι.
  • Όταν ο ένας από τους δυο γονείς είναι πιο ελαστικός, το παιδί τείνει να τον χρησιμοποιεί προς όφελος του και να γίνεται χειριστικό μαζί του. Αυτό έχει ως συνέπεια, να μεταφέρει αυτήν την τακτική και στην μετέπειτα ζωή του, ψάχνοντας διαρκώς για τρόπους που θα μπορέσει να γλιτώσει την τιμωρία ή να πετύχει με πλάγιους τρόπους τον στόχο του. 
  • Τα παιδιά χρειάζονται κανόνες/όρια και σταθερότητα για να αναπτυχθούν σωστά. Όσο κι αν δεν σας αρέσουν κάποια πράγματα ή δεν αντέχετε να το βλέπετε στεναχωρημένο, για το καλό του, πρέπει να το συνηθίσετε.
  • Να θυμάστε πως τα περισσότερα περιστατικά προβληματικής συμπεριφοράς παιδιών ξεκινούν από τις διαφωνίες των γονιών τους ως προς την διαπαιδαγώγηση τους. Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ασταθή περιβάλλοντα, χωρίς σαφείς κανόνες και αυστηρή τήρηση ορίων, εμφανίζουν προβληματικές συμπεριφορές μεγαλώνοντας, αναπτύσσουν ανασφάλειες, δυσκολία στην επίλυση και διαχείριση προβλημάτων όπως και στην επικοινωνία.
  • Έτσι, είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς, πως η συμφωνία, η επικοινωνία, και η κοινή γραμμή πλεύσης των δυο συντρόφων, είναι απαραίτητα συστατικά για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού. Οι διαφωνίες άλλωστε, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα αρνητικό πρότυπο επικοινωνίας που βλέπει το παιδί και μιμείται. Αποφύγετε τις εντάσεις, ηρεμήστε και μάθετε να συζητάτε. Να θυμάστε πως όλοι μας λίγο ή πολύ αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα. Ωστόσο έχουμε πάντα την επιλογή του τρόπου που θα διαχειριστούμε την κατάσταση. Ας είναι λοιπόν η διαχείριση της προς όφελος της σχέσης και του παιδιού μας! Μπορείτε να τα βγάλετε πέρα χωρίς φωνές και επικρίσεις! Με αγάπη και σεβασμό...

17 Ιαν 2012

Ενήλικες που υπήρξαν θύματα παιδικής κακοποίησης


Τα 21 βήματα βελτίωσης της ψυχικής υγείας (σύμφωνα με το ASCA) των ενηλίκων που υπήρξαν θύματα παιδικής κακοποίησης .
 Οποιαδήποτε μορφή κακοποίησης στην παιδική ηλικία (σωματική, ψυχολογική, λεκτική ή/και συναισθηματική) δημιουργεί τραύματα και πληγές που δύσκολα επουλώνονται και που το άτομο, σέρνει μαζί του στην ενήλικη ζωή του. Μερικά από τα χαρακτηριστικά αυτών των ενηλίκων που στερήθηκαν την χαρές και την ανεμελιά της παιδικής ηλικίας είναι:
  • Χαμηλή αυτοπεποίθηση, 
  • Αισθήματα κατωτερότητας, 
  • Υποχωρητικότητα, 
  • Αυτοκριτική, 
  • Δυσκολία στην σύναψη και διατήρηση κοινωνικών σχέσεων, 
  • Απομόνωση, 
  • Ενοχικά συναισθήματα, 
  • Κυκλοθυμία, 
  • Αγχώδεις διαταραχές, 
  • Διαταραχές συναισθήματος
  • Σεξουαλικά προβλήματα και πολλά άλλα.
 Η καθημερινότητα αυτών των ενηλίκων, είναι σίγουρα πολύ δύσκολη και συχνά, η ψυχική τους υγεία δεν τους επιτρέπει να χαρούν την ζωή τους και είναι δημιουργικοί και λειτουργικοί. Στις περιπτώσεις αυτές, η ψυχοθεραπευτική - ψυχιατρική παρέμβαση θεωρείτε απαραίτητη έτσι ώστε τα άτομα αυτά να μπορέσουν να διερευνήσουν και να επεξεργαστούν τα συναισθήματα που σχετίζονται με την κακοποίηση, έτσι ώστε να μειώσουν την αρνητικής τους επίδραση στην ενήλικη ζωή τους. Το Διεθνές δίκτυο αυτο-βοήθειας για ενήλικες που υπήρξαν θύματα παιδικής κακοποίησης (Adult Survivors of Child Abuse-ASCA) προτείνει 21 βασικά βήματα που οδηγούν στην βελτίωση της ψυχικής υγείας και λειτουργίας αυτών των ατόμων. Τα βήματα αυτά (όπως ακριβώς περιγράφονται στο εγχειρίδιο του ASCA) και χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες είναι:

Στάδιο 1:  Θυμάμαι
1. Θέλω να κατανοήσω τι μου έχει συμβεί, και να προχωρήσω με τη ζωή μου κοιτώντας μπροστά. 
2. Γνωρίζω και αποδέχομαι ότι έχω κακοποιηθεί (σωματικά, σεξουαλικά, ψυχολογικά ή συναισθηματικά) ως παιδί.
3. Έχω αποφασίσει να ξεπεράσω αυτό που μου έχει συμβεί και να προχωρήσω. 
4. Επιτρέπω στον εαυτό μου να αναβιώσει όποιες αναμνήσεις αναδύονται και όχι να τις απωθεί τρομοκρατημένος/η.
5. Γνωρίζω και αποδέχομαι ότι ήμουν ανήμπορος/η να κάνω κάτι για την κακοποίηση που βίωσα. Η ευθύνη βαραίνει τον ενήλικα που με κακοποιούσε.
6. Σέβομαι και αποδέχομαι την ντροπή και το θυμό που αισθάνομαι σαν συνέπεια της κακοποίησης, άλλα θα προσπαθήσω να μην αφήσω αυτά τα συναισθήματα να κάνουν κακό σε μένα ή σε κοντινούς μου ανθρώπους.
7. Αποδέχομαι το παιδί μέσα μου, που τώρα βρίσκει τη δύναμη να παλέψει με τα τραύματα του.

Στάδιο 2: Θρηνώ  

8. Κάνω μία λίστα με τους τομείς της ενήλικης ζωής μου που πιστεύω ότι επηρεάζονται από τα τραυματικά γεγονότα του παρελθόντος. 
9. Διερευνώ και αναγνωρίζω συμπεριφορές με τις οποίες αυτο-σαμποτάρω τον εαυτό μου.
10. Μαθαίνω να διαχειρίζομαι το θυμό μου και να βρίσκω υγιής τρόπους εκτόνωσης. 
11. Διερευνώ και αναγνωρίζω λανθασμένες σκέψεις και ερμηνείες που χρησιμοποιώ για τον εαυτό μου, αλλά και για τους άλλους. 
12. Αντιμετωπίζω την ντροπή που αισθάνομαι και συμπονώ τον εαυτό μου. 
13. Αποδέχομαι το δικαίωμα μου να είμαι αυτός/η που θέλω και να ζήσω όπως επιλέγω. 
14. Επιτρέπω στον εαυτό μου να θρηνήσει και να κλάψει για τα τραύματα της παιδικής μου ηλικίας και για αυτούς που με απογοήτευσαν.

Στάδιο 3:  Θεραπεύομαι
15. Έχω το δικαίωμα να προσπαθήσω να αποκτήσω την καλύτερη ζωή που μπορώ να έχω. 
16. Ενδυναμώνω τα θετικά σημεία του χαρακτήρα μου, αυξάνω την αυτοπεποίθηση μου.
17. Εφαρμόζω τις αναγκαίες αλλαγές στην συμπεριφορά μου και στις σχέσεις μου. 
18. Έχω επιλύσει τα θέματα με τα άτομα από τα οποία υπέστην κακοποίηση, σε βαθμό που να με ικανοποιεί. 
19. Δίνω τις δικές μου εξηγήσεις και νοήματα σε όσα συνέβησαν, έτσι ώστε να μπορέσω να προχωρήσω, απελευθερωμένος/η από το παρελθόν. 
20. Βλέπω και αποδέχομαι τον εαυτό μου σαν ένα δυνατό και ικανό άνθρωπο σε όλους τους τομείς της ζωής μου. 
21. Είμαι αποφασισμένος/η να ενσωματώσω την καινούργια μου επίγνωση και στάση ζωής σε αυτό που είμαι και να προχωρήσω.

13 Ιαν 2012

Σειρά γέννησης των παιδιών και χαρακτήρας

Πρωτότοκα, δευτερότοκα και... στερνοπαίδια. 
Μετράει η σειρά γέννησης; 

Μεγαλώνουν στο ίδιο περιβάλλον αλλά διαφέρουν τόσο πολύ... 
Το πρώτο οργανωμένο και ευσυνείδητο, 
το δεύτερο ανταγωνιστικό και ανεξάρτητο. 
Υπάρχει αλήθεια κάποια σχέση ανάμεσα στην θέση που κατέχουν τα παιδιά στην οικογένεια και στο χαρακτήρα που θα διαμορφώσουν μεγαλώνοντας; 

Εδώ και δεκαετίες, υπάρχει μια αξιοσημείωτη αντιπαράθεση ανάμεσα στους ένθερμους υποστηρικτές της επίδρασης της σειράς γέννησης του παιδιού στην προσωπικότητα του και σε όσους πιστεύουν πως άλλοι παράγοντες, όπως για παράδειγμα η γονεϊκή συμπεριφορά και η ιδιοσυγκρασία του ίδιου του παιδιού, παίζουν πιο καθοριστικό ρόλο. Κατά την γνώμη μου, τόσο η φύση όσο και το περιβάλλον, συμβάλλουν ενεργά στην διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών μας. Ωστόσο, επειδή πολυάριθμες μελέτες αποδεικνύουν πως η θέση του παιδιού μέσα στην οικογένεια παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του, σας καταθέτω τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών. Ίσως να σας βοηθήσουν να αποκρυπτογραφήσετε κάποιες από τις συμπεριφορές τους, να βρείτε τον δρόμο προς την ενδυνάμωση του χαρακτήρα τους και να εξασφαλίσετε την ψυχική τους ηρεμίας!

ΤΟ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ
  • Είναι τελειομανές
  • Είναι οργανωμένο
  • Είναι απαιτητικό
  • Θέλει να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής των άλλων
  • Δυσκολεύεται να μοιραστεί και να συνεργαστεί
  • Είναι ευσυνείδητο και υπεύθυνο άτομο
  • Δεν συγχωρεί εύκολα
  • Δεν του αρέσει να παραδέχεται τα λάθη του και να λαμβάνει αρνητική κριτική από τους άλλους.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΙΔΙ
  • Είναι γεννημένο ηγέτης
  • Είναι αξιόπιστο
  • Είναι ευσυνείδητο
  • Δίνει βαρύτητα στην λεπτομέρεια
  • Απεχθάνεται τις εκπλήξεις και τα απρόβλεπτα γεγονότα
  • Έχει ανάγκη από την επιβεβαίωση των άλλων
  • Είναι ικανό και πολύ οργανωμένο
  • Μειονεκτεί σε ζητήματα διαπραγμάτευσης
  • Δεν εμπιστεύεται εύκολα τους ανθρώπους
  • Είναι αυταρχικό στις διαπροσωπικές του σχέσεις
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ
  • Είναι ανταγωνιστικό
  • Είναι ευαίσθητο
  • Έχει ανάγκη από την επιβεβαίωση των άλλων
  • Είναι δημιουργικό
  • Έχει μειωμένο αυτοέλεγχο
  • Έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση
  • Είναι ικανό και έξυπνο. Συχνά πασχίζει να ξεπεράσει το πρωτότοκο παιδί και κερδίζει διακρίσεις σε διαφορετικούς τομείς από αυτούς που διακρίνεται το μεγαλύτερο.
ΤΟ ΜΕΣΑΙΟ ΠΑΙΔΙ
  • Τείνει να ευχαριστεί τους άλλους περισσότερο απ' ότι τον ίδιο του τον εαυτό
  • Είναι ειρηνοποιό στοιχείο
  • Είναι καλός ακροατής και διαπραγματευτής
  • Έχει ανάγκη από την αγάπη και την αποδοχή των άλλων
  • Δυσκολεύεται να βάλει όρια και να πάρει αποφάσεις που μπορεί να στεναχωρήσουν τους άλλους
  • Κατηγορεί τον εαυτό του για λάθη τρίτων
  • Επειδή θεωρεί ότι το πρωτότοκο κερδίζει όλη την λάμψη και το στερνοπούλι την ελευθερία και την τρυφερότητα των μελών της οικογένειας, τείνει να πιστεύει πως δεν του δίνουν την πρέπουσα σημασία και έτσι οι φίλοι αποκτούν γι' αυτό ξεχωριστή θέση στην ζωή του
  • Βλέπει τα πράγματα αντικειμενικά
ΤΟ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
  • Είναι πολύ ευχάριστο στην παρέα
  • Είναι κοινωνικό
  • Είναι ενεργητικό
  • Παίρνει εύκολα ρίσκα
  • Βαριέται εύκολα
  • Φοβάται την απόρριψη
  • Είναι αρκετά εγωκεντρικό
  • Είναι σπάταλο
  • Είναι αρκετά κακομαθημένο

ΟΔΗΓΙΕΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΤΑ ΣΕΙΡΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ
  • Το πρώτο παιδί
Επειδή η τελειομανία είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του, καλό θα ήταν να μην το παρακάνετε με την κριτική σας κάθε φορά που τελειώνει κάτι που κατά την γνώμη σας "θα μπορούσε να έχει κάνει και καλύτερα". Αυτό δημιουργεί στο παιδί ένα έντονο άγχος επιδόσεων, που θα σέρνει μαζί του σε όλη του την ζωή.
Να θυμάστε πως έχει μάθει να σχετίζεται με μεγαλύτερους, κάτι που κάνει την παρέα σας όχι μόνο απαραίτητη αλλά και ιδιαίτερα ξεχωριστή για το ίδιο. Προσπαθήστε να βρίσκετε πάντα χρόνο για δραστηριότητες και παιχνίδι μαζί του.
Μοιραστείτε τις δουλειές του σπιτιού και τις αρμοδιότητες του καθενός με έναν όσο το δυνατόν πιο δίκαιο τρόπο. Το ότι είναι το μεγαλύτερο παιδί στην οικογένεια δεν σημαίνει ότι του αναλογούν και οι περισσότερες ευθύνες. Έχει ανάγκη να νιώθει ότι του συμπεριφέρεστε ως ισότιμο μέλος και ότι τα μικρότερα δεν είναι για εσάς πιο ξεχωριστά και άρα απαλλαγμένα από τις "αγγαρείες" της καθημερινότητας.
Ο "εισβολέας" (το μικρότερο αδερφάκι του) αποτελεί για το πρωτότοκο μια "μεγάλη απειλή". Του κλέβει την αγάπη και την προσοχή που είχε συνηθίσει να απολαμβάνει (πριν γεννηθεί το δεύτερο). Αυτό εξηγεί και την ζήλια που νιώθει τον πρώτο καιρό. Είναι σαφές πως η γέννηση του δεύτερου παιδιού έχει σημαντικό ψυχολογικό αντίκτυπο πάνω του, κάτι που καλείστε να χειριστείτε με ιδιαίτερη προσοχή. Αν δεν το προετοιμάσετε κατάλληλα και δεν του αφιερώσετε αρκετό χρόνο και προσοχή μετά την γέννηση του δεύτερου παιδιού, μην αναρωτηθείτε γιατί θα περάσει την υπόλοιπη ζωή του προσπαθώντας να κερδίσει την προσοχή και την επιβεβαίωση σας... 
Όταν χάσεις κάτι που έχεις και χρειάζεσαι, 

δεν παύεις ποτέ να προσπαθείς να το ξανακερδίσεις!
  • Το δεύτερο παιδί
Από την πρώτη κιόλας στιγμή της γέννησης του μοιράζεται την προσοχή και την αγάπη σας με το αδερφάκι του. Αυτό το κάνει ιδιαίτερα ανταγωνιστικό. Η συμπεριφορά του δεν είναι βέβαια τίποτα περισσότερο από μια υποσυνείδητη προσπάθεια που καταβάλλει για να κερδίσει την αναγνώριση και την επιβράβευση σας. Ωστόσο, καλό θα ήταν να δώσετε βαρύτητα στην ισότιμη μεταχείριση και διαπαιδαγώγηση των παιδιών σας. Δεν χωράνε αδυναμίες όταν πρόκειται για την ψυχική τους υγεία. 
Ένα σημαντικό στοιχείο της προσωπικότητας των δευτερότοκων παιδιών είναι ο μειωμένος αυτοέλεγχος που τα διακατέχει. Αυτό, σύμφωνα με τους ειδικούς, οφείλετε στο ότι η πειθάρχηση τους είναι αισθητά πιο επιεικής και οι ελευθερίες τους πολύ περισσότερες και μεγαλύτερες.
  • Το μεσαίο παιδί
Βρείτε χρόνο για να το ακούσετε. Το μεσαίο παιδί δυσκολεύεται να εξωτερικεύσει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του, κάτι που το κάνει ιδιαίτερα ευάλωτο σε ψυχικά νοσήματα. Έχει ανάγκη από το ενδιαφέρον, το χρόνο και την προσοχή σας. 
Κάντε το να νιώθει ξεχωριστό και φροντίστε να του δείχνετε πόσο το αγαπάτε. Καλό θα ήταν να περνάτε αρκετό χρόνο μαζί του, να το επαινείτε για τις επιτυχίες του και να του συμπαραστέκεστε στις αποτυχίες του. 
Τέλος, αποφύγετε τις συγκρίσεις με τα αδερφάκια του. 
  • Το στερνοπούλι σας
Μην το κακομαθαίνετε. Προσπαθήστε να το διαπαιδαγωγήσετε με κανόνες και όρια που αποδείχτηκαν αποτελεσματικά με τα μεγαλύτερα παιδιά σας. Η πολύ ελευθερία και το ντάντεμα δεν του κάνουν καλό. Επίσης, μην του καλλιεργήσετε μια εικόνα ανικανότητας και ανημπόριας για τον εαυτό του, απαλλάσσοντας το από τις καθημερινές ευθύνες και ανάγκες του σπιτιού με την δικαιολογία ότι "είναι μικρό". Τέλος, να επαινείτε πάντα τα κατορθώματα του - έχει ανάγκη από επιβεβαίωση και προσοχή όπως όλα τα παιδιά άλλωστε. 

Ανακεφαλαιώνοντας, η σειρά γέννησης του παιδιού είναι ένας από τους πολυάριθμους εκείνους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την προσωπικότητα του παιδιού σας. Άλλοι παράγοντες, όπως η δική σας στάση ζωής, η προσωπικότητα σας, ο θάνατος ενός γονέα, η διαπαιδαγώγηση που θα λάβει, το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα μεγαλώσει, η ίδια η ιδιοσυγκρασία του παιδιού κτλ, παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο. 

10 Ιαν 2012

Baby Blues

Όσα δεν σας είπε ποτέ κανείς, 
για το πρώτο διάστημα με το μωρό!

Γίνατε επιτέλους γονείς... Το αγγελούδι σας ήρθε στον κόσμο και μαζί με αυτό άπειρες ευχές, επισκέψεις στο μαιευτήριο, λουλούδια, μπαλόνια, πολύχρωμες κάρτες γεμάτες αγάπη, αρκουδάκια και χαμόγελα παντού! Η ευτυχία σας δεν περιγράφετε και είναι απόλυτα φυσιολογικό αυτό που νιώθετε να μην χωράει σε λέξεις. Άλλωστε τα πιο δυνατά συναισθήματα δεν περιγράφονται με λόγια. 
Αυτήν την κατάνυξη και ευφορία έρχεται σύντομα να διαδεχθεί το πρώτο διάστημα με το μωρό στο σπίτι. Όλα είναι τόσο διαφορετικά. Παρόλο που εξακολουθείτε να είστε ευτυχισμένη, αυτό δυστυχώς δεν αποτυπώνετε στον καθρέφτη σας. Ο θηλασμός, το ξενύχτι, ο πόνος στο στήθος σας, οι γυναικολογικές ενοχλήσεις ειδικά όταν πηγαίνετε στην τουαλέτα, οι ανησυχίες για την ασφάλεια του μωρού, η περιποίηση και η φροντίδα του σας έχουν εξαντλήσει. Τις περισσότερες μέρες δεν χρειάζεται καν να βγάλετε τις πιτζάμες σας και υπάρχουν στιγμές που νομίζετε ότι θα τρελαθείτε. Το σώμα σας δεν επανέρχεται όσο σύντομα θα θέλατε κι αυτό έχει αντίκτυπο στην αυτοπεποίθηση σας. Ο νέος σας ρόλος έρχεται να αλλάξει ριζικά τις συνήθειες και τις ρουτίνες σας και να κλέψει χρόνο από τον σύντροφο σας, δημιουργώντας έτσι μια σχετική απομάκρυνση μεταξύ σας αφού δεν υπάρχει πια χρόνος ούτε για να επικοινωνήσετε. Από την τρίτη κιόλας μέρα της γέννησης του μωρού και για περίπου 2 βδομάδες έχετε να αντιμετωπίσετε και τα λεγόμενα baby blues, το διάστημα δηλαδή εκείνο που δεν είστε σε θέση να διαχειριστείτε τα νεύρα και τα συναισθήματα σας με αποτέλεσμα να ξεσπάτε σε κλάματα χωρίς λόγο, να νιώθετε απόγνωση και θλίψη, να νευριάζετε με το παραμικρό, να είστε κυκλοθυμική και απότομη με όλους.  
Δεν ξέρω αν θα σας παρηγορήσει αυτό που θα σας πω αλλά μην ανησυχείτε και μην φοβάστε... αυτό το διάστημα σύντομα θα τελειώσει, κι όταν το μωρό σας μπει σε ένα πρόγραμμα και οι ορμόνες σας έρθουν πάλι στα φυσιολογικά τους επίπεδα, η ζωή θα σας χαμογελάσει ξανά. Καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθετε τώρα... Το έχω περάσει και μάλιστα εις διπλούν και είναι πραγματικά μια πολύ δύσκολη περίοδος που κανείς δεν μας είχε προετοιμάσει για την ύπαρξη της. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να σκέφτεστε είναι πως θα τελειώσει σύντομα και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα τα έχετε βγάλει σίγουρα πέρα. Θέλει υπομονή, επιμονή και κουράγιο αυτό το πρώτο διάστημα με το μωρό. Πρέπει να δώσετε χώρο και χρόνο στον εαυτό σας να το γνωρίσει και να γνωρίσει κι εκείνο εσάς. Δείτε την αισιόδοξη πλευρά αυτής την περιόδου και μην απελπίζεστε. Ζητήστε βοήθεια από τον σύντροφο σας, μιλήστε του για τα συναισθήματα σας, επιστρατεύστε όσους συγγενείς μπορούν να βοηθήσουν στα πρακτικά θέματα όπως το σίδερο και το μαγείρεμα, τηλεφωνήστε σε μια φίλη που έχει περάσει από αυτό το στάδιο και μπορεί να σας παρηγορήσει, αφήστε το σπίτι και την τάξη σε δεύτερη μοίρα και ασχοληθείτε αποκλειστικά με την φροντίδα του μωρού σας. Αν πάλι νιώθετε ιδιαίτερα έντονα αρνητικά συναισθήματα, μιλήστε με τον γυναικολόγο και την μαία σας. Αν το κρίνουν απαραίτητο θα σας προτείνουν να μιλήσετε με κάποιον ειδικό. Μην ξεχνάτε... για όλα υπάρχει λύση. Εγώ σας εύχομαι δύναμη και κουράγιο. Να χαίρεστε το μωρό σας και να σκέφτεστε αισιόδοξα! Όλα θα πάνε καλά!

8 Ιαν 2012

Οι διαφημίσεις σας


ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΣΤΟ www.psychologist4u.blogspot.com


Αν θέλετε να διαφημιστείτε στο blog μου μέσω του Google AdWords, μεταβείτε στην "Κατηγορία" (Διαφημιστείτε στο blog μου) όπου θα βρείτε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και οδηγίες που χρειάζεστε. Επίσης, η Adwords κάνει δώρο ένα κουπόνι δωρεάν διαφήμισης αξίας 30 ευρώ σε όσους δημιουργήσουν τώρα έναν νέο λογαριασμό. Εκμεταλλευτείτε την προσφορά!